تاریخ برگزاری: 1 تیرماه 1403

 

- هارنس

- کلاه کاسک

- 1 عدد اسلینگ 120

- 3 عدد کارابین پیچ

- ابزار فرود و حمایت

- طنابچه پروسیک

 

- سه حلقه طناب 25 تا 30 متری (برمکی، مؤیدی، شکری)

- 4 عدد اسلینگ 120

- 6 عدد کوئیک‌درا

- 6 عدد کارابین پیچ

- یک ست کیل

- پرچم باشگاه

 

قله روته با ارتفاع 3200 متر در نزدیکی روستای روته قرار دارد که نزدیک‌ترین قله به آن قله آبک است. برای دسترسی به روستای روته از تهران به فشم عزیمت کرده، سپس به‌طرف آبنیک تغییر مسیر داده و نرسیده به حسن‌در در سمت چپ، جاده را ادامه می‌دهیم و به روستای روته می‌رسیم.

مطابق برنامه، تعدادی از دوستان از خیابان دماوند جنب بیمارستان بوعلی و مابقی توسط وسیله نقلیه شخصی در لشکرک به هم ملحق شدیم و به سمت روستای فشم و روستای روته حرکت کردیم. پس از کمی گپ و گفت و گرفتن عکس دسته‌جمعی آماده حرکت شدیم.

برنامه در ساعت 5:20 دقیقه با سرقدمی مربی برنامه آقای رضا برمکی از کنار رودخانه آغاز شد و پس از چندین بار گذر از عرض رودخانه درحالی‌که گرده سنگی سمت چپ به قله آبک ختم می‌شد و گرده‌های سنگی سمت راست به گرده روته، مسیر را ادامه دادیم تا به ابتدای مسیر گرده رسیدیم و همگی مجهز به هلمت و هارنس شده و آماده حرکت برای گرده زیبای روته شدیم.

نفرات بر حسب توانمندی به دنبال آقای برمکی حرکت‌کردند و در بعضی موارد نفرات قوی و ضعیف یک‌درمیان چیده شدند.

کل مسیر گرده دست به سنگ و نیازمند آمادگی جسمانی بالا، تکنیک‌های سنگ‌نوردی و تمرین‌های سنگ بود.

به دلیل کم تردد بودن مسیر، خیلی ریزشی بود و در همه جای آن باید حواسمان به سنگ‌های زیر پا و نفرات پشت سرمان بود.

در بخشی از مسیر بایستی از بخشی دیواره مانند صعود می‌کردیم و به دلیل تعداد زیاد نفرات به سه گروه تقسیم شدیم تا نفرات توانمند بالا رفته و با ایجاد کارگاه، شرایط برای حمایت افراد محیا باشد.

بالای این مسیر  ریزشی بود و مجدد نیاز به حمایت با طناب انفرادی داشتیم و به‌طورکلی تا قبل از توقف برای صبحانه چالش زیادی داشتیم و نگرانی سرپرست و مربیان برنامه برای دوستانی که تجربه کمتری داشتند زیاد بود.

در بخش‌هایی که دره زیر پا بود، باید کامل رو به سنگ می‌شدیم و بادقت در مسیر پا می‌گذاشتیم که برای حمایت بیشتر، برای برخی از اعضا طناب حمایتی ریخته و مربیان و دوستان توانمند در زیر مسیر حمایت می‌کردند.

حدود ساعت 8 صبح در بخشی از مسیر که در پای برج‌های گرده بود و کمی مسطح بود، برای صبحانه متوقف شدیم و پس از نیم ساعت مجدد به حرکت ادامه دادیم.

در این بخش از مسیر به سمت چپ گرده‌ها حرکت کردیم و به جایی رسیدیم که مجدد نیازمند صعود و حمایت به‌وسیله طناب بود و مربیان برنامه بالا رفته و مجدد با ایجاد کارگاه و حمایت در دو مسیر، دوستان را برای صعود و گذر از این بخش حمایت کردند.

باتوجه‌به تعداد بالای نفرات تیم و توانمندی‌های متفاوت در این بخش خیلی زمان صرف شد و برخی از دوستان از فرصت استفاده کرده و استراحت کردند.

با گذر از این منطقه و پس از جمع‌کردن کارگاه‌ها به مسیر ادامه دادیم که این مسیر هم شدیداً ریزشی بود و در جایی از آن یک سنگ بزرگ با سرعت زیاد در رفت و همه نفس‌ها تا توقف آن حبس بود. خداروشکر هیچ‌کدام از نفرات آسیب ندیدند.

مجددا به بخشی رسیدیم که گرده‌ها نسبتاً صاف بود و برای بررسی ادامه مسیر کمی متوقف شدیم، اما مسیر روبروی ما امکان صعود یا فرود نداشت.

برای بررسی بیشتر آقای طالشی مربی دوم برنامه، با طناب فرود رفتند تا امکان‌های پیش‌رو برای رسیدن به قله را بررسی کنند؛ ولی متأسفانه، ادامه مسیر امکان‌پذیر نبود و بایستی از مسیری که صعود کرده بودیم برمی‌گشتیم و قطعاً باتوجه‌به ریزشی بودن مسیر و توانایی متفاوت نفرات تیم، چالش‌های زیادی پیش رو داشتیم.

و در نهایت مسیر را برگشتیم و مجددا به جایی رسیدیم که زمان زیادی را برای صعود گذاشتیم که مجدد با ایجاد کارگاهی و ریختن طناب، نفرات به‌نوبت روی طناب دو رشته با ابزار حمایت فرود آمدند و زمان زیادی در این منطقه متوقف شدیم.   

زمانی که بیشتر دوستان فرود آمدند، ادامه مسیر فرود را که شیب زیادی داشت ادامه دادیم و دوستانی که در بالا حمایت می‌کردند با جمع‌آوری کارگاه و جای‌گذاری بلوک، فرود آمدند.

در پایین‌تر مجدد مسیری بود که نیاز به فرود کوتاهی داشت و باز هم نیاز به ایجاد کارگاه و حمایت بود؛ ولی دوستان با سرعت بیشتری از این منطقه گذر کردند و پای یک سنگ بزرگ رسیده و کمی استراحت کردیم.

از اینجا کف دره کاملاً قابل رویت بود و همه نفرات از مسیر شن اسکی از این بخش فرود آمده و پس از گذر از رودخانه کف دره، استراحتی کرده و ناهار و تنقلات را در کنار دوستان با شوخی و خنده نوش جان کردیم و پس از گرفتن عکس یادگاری با پرچم باشگاه، به مسیر برگشت در کف رودخانه به سمت وسایل نقلیه ادامه دادیم و برنامه زیبای گرده روته در ساعت 17 به پایان رساندیم.

از زیبایی‌های گرده روته، به نمایان بودن قله آبک و قلل سرکچال در کل مسیر و به بکربودن و تنوع جنس سنگ و اشکال زیبای آنها بود و همچنین رویش متفاوت گیاهان در لابه‌لای سنگ‌ها می‌توان اشاره کرد.

 

چالش‌ها و نقاط ضعف برنامه: 

1- کم تردد و ریزشی بودن مسیر، برنامه را با ریسک بیشتری مواجه کرد.

2- باتوجه‌به گرده‌ای بودن مسیر، انتخاب مسیر جدید، تیم را با چالش بیشتری مواجه کرد و اگرچه به قله منتهی نشد؛ ولی کار فنی و تلاش مناسبی بود.

3- تعداد و توانایی‌های متفاوت نفرات اگر چه کاملاً با درایت سرپرست برنامه و مسئول فنی برای جلوگیری از انحصاری بودن برنامه در نظر گرفته شده بود؛ ولی در گذر از سنگ‌ها و مسیرها، فشار و استرس زیادی جهت حفظ سلامت اعضا برای سرپرست و مربیان برنامه ایجاد کرد.