گزارش برنامه

قله کهار یکی از قلل نسبتا مرتفع البرز غربی بوده که به دلیل سهولت در دسترسی و زیبایی همواره مورد توجه کوهنوردان منطقه بوده است. این کوه از سمت شرق و شمال شرق به قلل هفت خوانی، کرچان و کلاش ویا و از سمت غرب به قلل ناز و وارکش متصل میشود. دامنه شمالی این قله به طالقان و دامنه جنوبی آن به روستای کلوان مشرف است.
برطبق برنامه شش ماهه دوم باشگاه کوهنوردی تهران صعود زمستانه به قله کهار برای روز سوم دی ماه به سرپرستی آقای رئوفی برنامه ریزی شده بود. بنا بر هماهنگی های انجام شده ساعت 4:30 صبح روز جمعه از میدان آزادی به سمت روستای کلوان واقع در ابتدای منطقه آسارا در جاده چالوس حرکت کردیم. در این برنامه تیمی 3 نفره از تیم کوهنوردی شهرستان قم ما را همراهی میکردند. پس از رسیدن به منطقه بی معطلی آماده حرکت شدیم. قبل از شروع حرکت سرپرست و کمک سرپرست  برنامه دقایقی کوتاه را به مرور شرایط صعود و مشخص کردن مسئولیت ها پرداختند. در نهایت در ساعت 6:40 دقیقه صبح در شیبی ملایم و با سرعتی آرام شروع به حرکت کردیم. پس از نیم ساعت حرکت در جاده خاکی روستا به سمت راست منحرف شده و وارد مسیر پاکوب صعود به قله کهار شدیم. آسمان صاف بود و با طلوع خورشید هوا گرمایی ناهمگون با فصل زمستان را در خود داشت. بادی نمیوزید و شرایط، وضعیت جوی پایدار و آرامی را نوید میداد. به غیر از ما سه تیم کوچک هم در منطقه حضور داشتند.
در مسیری پربرف به راه خود ادامه میدادیم و به آرامی ارتفاع میگرفتیم. کما بیش در یکی دو نقطه از مسیر استراحت های کوتاهی داشتیم تا در ساعت 9:45 دقیقه به جانپناه کهار در ارتفاع 3200 متر رسیدیم.
پس از صرف صبحانه و جدا شدن 5 نفر از تیم که قصد صعود نداشتند به اتفاق مابقی همنوردان به سمت قله حرکت کردیم. با وجود گرمای هوا با حجم برف زیادی در منطقه مواجه بودیم. با ریتم متوازن و خوبی در حرکت بودیم و بعد از گذشت هر ساعت، استراحت کوتاهی میکردیم. با نزدیک شدن به یال نهایی منتهی به قله وزیدن باد شدت میگرفت. در نهایت با وجود باد شدید در انتهای مسیر در ساعت 13:35 دقیقه بر روی قله کهار ایستادیم. بی معطلی و پس از گرفتن چند عکس به سمت پایین قله حرکت کردیم.
از همان مسیر صعود به سمت جانپناه حرکت کردیم. پس از صرف نهار در جانپناه، یال را ادامه داده و به سمت روستا روانه شدیم.
در نهایت همزمان با غروب آفتاب و در ساعت 6:30 دقیقه عصر به روستای کلوان رسیدیم. سرخی هوای غروب آمیخته با سکوت و آرامش حاکم بر کوهستان لذتی بی همتا را برای همه مان به همراه داشت. گویی تمامی روز را در انتظار آن چند دقیقه بودیم که کوهستان با بخشندگی تمام بر صعود کنندگانش ارزانی میداشت.
در نهایت سرشار از لذت صعود در کنار همنوردان به سمت تهران روانه شدیم. غروب جمعه شب، در خلوتی جاده چالوس به تهران رسیدیم. برنامه در ساعت 8:45 در تهران به پایان یافت.