گزارش برنامه
تاریخ اجرا: ۷ و ۸ تیرماه ۱۳۹۷
معرفی دشت لار: در منطقه البرز مرکزی و در کوهپایه قله دماوند واقع شده که در تقسیمات کشوری بخش شمالی و شمال شرقی آن در بخش لاریجان شهرستان آمل استان مازندران و بخش جنوبی و جنوب غربی آن در لواسانات شهرستان شمیران استان تهران می باشد. دشت لار از شمال به کوه های شهرستان نور مازندران از شرق و شمال شرق به کوه دماوند، از جنوب شرق به ایرا، شهرستان دماوند و پلور مازندران از جنوب به افجه و امامه و لواسان بزرگ و از غرب به خاتون بارگاه و گرمابدر کشیده شده است که دارای وسعتی حدود 735000 هکتار می باشد که در سال 1354 پارک ملی اعلام شده و در سال 1361 به منطقه حفاظت شده بدل گردید که از سال 1370 دوباره در برخی مناطق به پارک ملی تبدیل شدکه شامل محدوده ای به عرض 6 الی 7 کیلومتر و طول 60 کیلومتر که وسعت 30000 هکتار را شامل می شود و شکار و تیراندازی در آن ممنوع گشت. محدوده پارک ملی لار فاقد نقاط مسکونی دائمی شهر و روستا می باشد اما از زیست بوم های مهم عشایری است که دوره ییلاقی خود را در آن سپری می کنند.
پوشش گیاهی: عمدتا از نوع علفزار، بوته زار و پوشش آلپی می باشد و گیاهان داروی صنعتی و غذایی شامل والک، گلپر، چای کوهی، گل گاوزبان، شیرین بیان، کاسنی، آویشن، پیازک، موسیر، باریجه، گون، خوگوشگ، پونه، کاکوتی، شقایق و قارچ می باشد.
گونه های جانوری: در فصول مختلف سال پرندگان مهاجر و بومی چون کبک، کبک دری، بلدرچین، باکلان، حواصیل سفید و خاکستری و انواع پرندگان شکاری از جمله عقاب طلایی و هما و از پستانداران می توان گوسفند وحشی البرز مرکزی، کل و بز، پلنگ، گرگ، خرس قهوه ای، گراز، شغال و روباه را نام برد. برخی از خزندگان، دوزیستان و آبزیان پارک ملی لار عبارتند از افعی البرزی، بزمجه، انواع مارمولک و قورباغه و آبزی معروف منطقه نیز ماهی قزل آلای خال قرمز می باشد. کوههای دشت لار : دماوند، دیو آسیاب، یخ کمر، گل زرد، پهنک، زرشکی، کمردشت، نمک کوسر، سیاه چال، آرو، اسبی کالک، کافر راه و کبود
رودهای دشت لار: دیو آسیاب، لار، سفید آب، الرم، ورا رود، چهل بره، سیاه چال و آب امام پهنک که همگی به سمت سد لار سرازیر می شوند.
سد لار: از نوع خاکی با هسته رسی با ارتفاع 105 متر از پی و طول تاج 1150 متر و گنجایش 960 میلیون متر مکعب به منظور تامین آب اراضی کشاورزی، تولید برق آبی که توسط تونلی به طول 29 کیلومتر آب مورد نیاز نیروگاه کلان را انتقال می دهد و پس از آن به آبریز سد لتیان برای استفاده آب شرب شهر تهران منتقل می شود.
راه های دسترسی به دشت لار: دسترسی و ورود به پارک ملی لار از سه مسیر ماشین رو صورت می گیرد مسیر اول از طریق منطقه لواسان بزرگ و از روستای ایرا تا پاسگاه محیط بانی قوش خانه و ورودی جنوبی پارک در جاده ای خاکی امتداد می یابد. روستای ایرا از یک سو با شهر رودهن و از یک سو با جاحرود و مسیر سد لتیان قابل دسترس است. مسیر دوم از جاده هراز و سه راهی پلور به سمت پست ورودی محیط بانی دلیچای و ورودی شرقی پارک در جاده ای آسفالت امتداد می یابد. مسیر سوم از طریق روستای گرمابدر شهرستان شمیرانات در نزدیکی فشم است که از طریق گردنه یونزار به غرب پارک دسترسی دارد و بیشتر مورد استفاده دامداران بومی و عشایر قرار می گیرد. علاوه بر این مسیر مالرو روستای افجه لواسان کوچک، دشت هویج، گردنه افجه بشم و از آنجا به دشت لار کوچک یا لار خشک می رسد و مسیری صعب العبور از روستای امامه لواسانات وجود دارد که بومیان مرتع دار و دامدار آین روستا جهت دسترسی به لار از آن استفاده می کنند. البته دشت لار بیش از صد سال محل ییلاق عشایر ورامین، پاکدشت، گرمسار و دماوند بوده که شامل طایفه هداوند، پازوکی، شیرکوند، کلهر، عرب قشقایی و اندکی عشایر سنگسر هستند که عمدتا دارای سند ثبتی مرتع و مزرعه می باشند که بعد از قانون ملی شدن منابع طبیعی، جنگلها و مراتع شامل استثناء شده و پروانه چرای دام دریافت کرده اند.
عوامل تهدید کننده پارک ملی لار: چرای بیش از اندازه دام، ساخت جاده گرمابدر به بلده،کمبود محیط بان و امکانات اجرایی، بهره برداری از معدن های موجود در منطقه، شکار بی رویه و غیر مجاز، عدم رعایت مسائل زیست محیطی توسط گردشگران و ایجاد راه های ارتباطی متعدد و بدون بررسی که موجب آلودگی محیط و تخریب مراتع و فرسایش خاک گردیده است.
شرح برنامه: طبق قرار ساعت 13 روز پنجشنبه با نیم ساعت تاخیر از مقابل بیمارستان بوعلی به سمت جاجرود حرکت کردیم و از آنجا وارد جاده سد لتیان شده و پس از عبور از کنار سد و روستاهای رسنان و کلان پس از طی 52 کیلومتر جاده آسفالت به روستای ایرا می رسیم که در دو راهی قبل از روستا با هماهنگی پاسگاه محیط بانی وارد جاده خاکی ایرا به لار می شویم مسافت این جاده از ایرا به ارتفاع 2280 متر تا گردنه قوش خانه به ارتفاع 2970 متر، به طول 5/9 کیلومتر بوده و پس از توقف کوتاه و نظاره کردن دشت زیبای لار و نمای قله کمردشت از روی گردنه به سمت دشت لار در ارتفاع 2560 متر مسافت 5/7 کیلومتری را در سرپایینی پیچ در پیچ پایین می آییم و پس از برداشتن آب از چشمه و عبور از پل فلزی روی رودخانه لار به دو راهی امامزاده و چشمه دوبرار می رسیم که چون قصد بازدید از این مکان ها را داشتیم به سمت غرب تغییر مسیر می دهیم که ابتدا پس از طی 7 کیلومتر از محل پل به امامزاده پنج تن رسیده و پس از توقف کوتاهی 4 کیلومتر دیگر جاده را ادامه داده و پس از گذر از رودخانه فرعی به چشمه دوبرار می رسیم این دو چشمه به فاصله کمی از یکدیگر از دل کوه خارج می شوند و به رودخانه لار ملحق می شوند. سپس همین مسیر را در جهت شرق بازگشته و به سمت محل چادر و اسکان عشایر هداوند، محل شب مانی تیم که از قبل سرپرست هماهنگ کرده بودند، 13 کیلومتر را طی می کنیم. میزبان ما آقا رحمان و خانواده محترمشان از نیمه خرداد دام های خودشان را از روستای توچال شهرستان پاکدشت به این مکان کوچ می دهند و تا پایان شهریور در محدوده ای که برای چرای دامشان مشخص شده، ساکن هستند و برای تیم باشگاه تهران این ایام فرصت مناسبی است که برای صعود یکی از قلل کمتر صعود شده لار، مهمان این عزیزان باشند که در چند سال گذشته همینطور بوده که جا دارد از تمام زحماتشان قدردانی کنیم. پس از اسکان شبانه در چادر این عزیزان، ساعت 4:30 روز جمعه بیدارباش و ساعت 5:15 به وسیله مینی بوس به محل ساختمان مشخص شده که توسط سرپرست از قبل شناسایی شده بود و طول مسیر را کوتاه می کرد، در زیر قله حرکت می کنیم. ساعت 5:45 در جهت شمال از میان علفزارها به سمت دهلیز میان خط الراس حرکت می کنیم و در ساعت 6:10 برای گرم کردن و حرکات کششی توقف می کنیم و سپس مسافت 1/2 کیلومتری دهلیز را از ارتفاع 2570 متر پای کار تا ارتفاع 3170 متر بالای دهلیز با شیب از 20 تا 50 درصد بالا می رویم و با یک استراحت کوتاه در میانه مسیر، ساعت 8 برای صرف صبحانه توقف می کنیم سپس بر روی یال منتهی به قله در جهت غرب و شمال غرب ادامه می دهیم تا اینکه ساعت 9:45 بر روی قله 3580 متری کمردشت قرار می گیریم. در هوای پایدار و آفتابی یک ساعتی که بر روی قله بودیم صرف عکاسی و شناسایی قلل اطراف گردید. سمت شرق قله دماوند، سمت جنوب شرق قله گله زرد و خط الراس دوبرار، سمت جنوب غرب قلل سرسیاه غار و ریزان و آتشکوه و در دوردست توچال، سمت غرب قلل کاسونک و کافره و خط الراس خاتون بارگاه به خرسنگ و جانستون و برج و در ادامه در شمال غرب خلنو و پالون گردن و آزاد کوه، سمت شمال قله چپکرو و خط الراس دو خواهرون مشاهده می شود. ساعت 10:45 از همان مسیر صعود به سمت پایین بازگشتیم و در مسیر دهلیز از طریق شن اسکی و با فاصله نزدیک به هم به دلیل وجود سنگ های درشت، فرود آمدیم و در انتها مشغول به جمع آوری آویشن و چای کوهی شدیم و همین امر باعث پراکندگی تیم گشت و در نهایت ساعت 13:30 به محل پارک مینیبوس باز میگردیم و پس از رسیدن به محل کمپ آماده صرف غذای تهیه شده توسط میزبان می گردیم و پس از آبتنی در رودخانه ساعت 17 به سمت ایرا و جاجرود حرکت می کنیم که در آنجا با تلاش دوستان برای گرفتن شیرینی اولین صعود به همراه باشگاه توسط یکی از اعضاء جدید، خودمان را به صرف فالوده دعوت کردیم و در نهایت ساعت 19 به تهران رسیدیم. کل مسافت صعود و فرود 7/7 کیلومتر افزایش ارتفاع 1004 متر زمان صعود 4 ساعت و ا ساعت توقف بر روی قله و 3 ساعت زمان فرود طول کشید.
هزینه برنامه: هر نفر 70 هزار تومان