گزارش برنامه
تاریخ اجرا:1398/02/13
ارتفاع قله: 3200 متر
موقعیت جغرافیایی: قله کله سنگ به ارتفاع 3200 متر، در شمال منطقه طالقان قرار دارد. این منطقه از مناطق کوهستانی ایران با اهمیت بالای تاریخی و فرهنگی است. طالقان در 120 کیلومتری شمال غرب تهران واقع شده که از شمال با رشته کوه البرز، از شرق به کرج، از جنوب به هشتگرد و از غرب به قزوین میرسد. مساحت این منطقه 1300 کیلومتر مربع بوده که بیشتر از 80 روستای کوهستانی را در خود جای داده است. جمعیت طالقان را بالغ بر 26 هزار نفر برآورد میکنند.
به دلیل بارش های نسبتا بالا، این منطقه سرشار از چشمه ها و آبشارهای طبیعی و همچنین گونه های متنوع گیاهی و جانوری است. به دلیل سختگیریهای زیست محیطی و مراقبت هایی که عمدتا توسط خود اهالی در منطقه صورت میگیرد، اغلب مناظر دست نخورده و به دور از تجاوز انسانی به آن ها هستند. در کوه های اطراف طالقان خرگوش، کفتار، گراز، شغال، گرگ، خرس، پلنگ و عقاب و کبک یافت میشود.
مسیر دسترسی به طالقان و از آنجا به روستای دنبلید از مبدا تهران، از طریق اتوبان کرج، اتوبان قزوین، جاده طالقان و پس از عبور از حاشیه دریاچه طالقان و دور زدن سد، خروج از مسیر روستای دنبلید به سمت شمال است.
وجود کوههای مرتفع و متعدد در این منطقه، این بخش را به یکی از مناطق مورد علاقه کوهنوردان تبدیل کرده است. به عنوان مثال روستای پراچان، به عنوان یکی از مبداهای صعود به قلل مرتفع تخت سلیمان و علم کوه یکی از معدود اماکنی است که میتوان از آن، به بیش از 26 قله با ارتفاع بیش از 3500 متر صعود کرد.
شرح برنامه:
طبق هماهنگیهای انجام شده در روز جمعه 13 اردیبهشت 98، ساعت 4 صبح از تهران به مقصد طالقان حرکت کردیم. پس از رسیدن به روستای دنبلید، در ساعت 7:30 شروع به حرکت در مسیر پاکوب کم شیبی که از میانه دشت به سمت شمال میرفت کردیم. مسیر، شیب ملایمی داشته و با عرض کم در امتداد دره ادامه مییافت. پس از 40 دقیقه کوهپیمایی ساده به محل تلاقی رودخانه با پاکوب رسیدیم. محلی مسطح در جوار رودخانه که محل مناسبی برای صرف صبحانه بود. پس از صرف صبحانه، مسیر را در حاشیه رودخانه به سمت شمال ادامه دادیم. در طول مسیر چند باری به سمت دیگر رودخانه و بالعکس تغییر مسیر میدادیم.
در انتهای دره مسیر در جهت شمال غرب و به روی یال منحرف میشد. در همان شروع مسیر کلبه چوپانان در ابتدای یال مشخص بود. از این قسمت به بعد به دلیل کم تردد بودن مسیر، پاکوب مشخصی برای ادامه وجود نداشت. با ریتمی یکنواخت در جهت شمال غرب و بر روی یال ارتفاع میگرفتیم. پس از یک ساعت به بالای یال رسیدیم. ادامه مسیر سنگی ولی پوشیده از برف بود. به دلیل گرمای هوا و آب شدن برفها، حرکت به کندی صورت میگرفت. در سمت راست مسیرمان سراسر نقاب های برفی بزرگی به چشم میخورد. ارتفاع برف انباشته شده در قسمتهایی از مسیر به قدری بود که گاها تا بالای زانو در برف فرو میرفتیم. مسیر را در همان جهت شمال غرب روی خطالراس ادامه میدادیم. در ساعت 11:30 در ارتفاع 3130 متر، به زیر یال اصلی صعود قله رسیدیم. مسیر قله پرشیب، تماما سنگی و پوشیده از برف نرم بود. در صورت تصمیم به ادامه مسیر با توجه به برف نرم انباشته شده در بین سنگها، خطر فرو رفتن پا در این فواصل و آسیب دیدگی وجود داشت. با نظر مربی برنامه و با توجه به شرایط برف و نقاب های مسیر از ادامه راه صرف نظر کردیم و پس از گرفتن عکس مسیر فرود را در پیش گرفتیم. عاقبت در ساعت 15 به ابتدای جاده خاکی منتهی به روستا رسیدیم. برنامه در ساعت 19 در تهران به انتها رسید.
طول مسیر پیمایش شده: 10.5 کیلومتر
ارتفاع روستا: 2166 متر
بیشترین ارتفاع صعود شده: 3126 متر
