گزارش برنامه

تاریخ اجرا: 1396/08/12

مختصات: 35/942432 شمالی 51/149701 شرقی

ارتفاع قله: 3070 متر

کل طول مسیر حرکت: 7460 متر

مسیر های منتهی به قله: ۱- از پشت زمین فوتبال روستای زیارت در ۱۰کیلومتری فرعی  روستای سیجان  

۲- از روستای خوزنکلاواقع درکیلومتر۱۸ جاده چالوس

مسیر حرکت (رفت): میدان آزادی، کرج ، کیلومتر 20 جاده چالوس، جاده منتهی به روستای سیجان(زمین فوتبال روستا)، قله شاه دژ غربی، قله شاه دژ شرقی.

مسیر حرکت(برگشت): قله شاه نشین، آبشار، جاده مسیر روستای سرزیارت، جاده چالوس، کرج، میدان آزادی

بهترین فصل صعود: این قله قابلیت صعود در تمامی فصول سال را دارد اما صعود در فصل زمستان نیاز به تمهیدات ویژه دارد. ضمنا حرکت روی خط الراس در هنگام وزش باد شدید بسیار خطرناک است.

منابع آب در مسیر: 1- ابتدای مسیر صعود در مجاورت زمین فوتبال

2- آبشار در اواخر مسیر فرود(به جهت امکان تردد احشام توصیه نمیگردد)

آنتن دهی تلفن همراه: در تمامی مسیر تلفن همراه آنتن دارد.  

مکان‌های مناسب کمپینگ و شبمانی: هیچ پناهگاه و یا جانپناهی در مسیر وجود ندارد و در صورت ضرورت میبایست از چادر مناسب فصل جهت شب مانی استفاده کرد.

موقعیت جغرافیایی: خط راس شاه دژ در منتهی الیه منطقه کوهستانی موسوم به البرز مرکزی در منطقه ارنگه از توابع بخش آسارا شهرستان کرج و در مجاورت روستاهای سیجان و سرزیارت واقع شده است. این کوهستان از شمال مشرف بر دریاچه سد امیر کبیر از جنوب مشرف به دره ارنگه و روستاهای سیجان، سرزیارت و خور، از شر ق منتهی به دره سنگان واقع در استان تهران و از غرب به جاده کرج چالوس میباشد. این خط الراس تقریبا در غرب به شرق قرار گرفته و در انتهای آن بلندترین نقطه، قله موسوم به شاه نشین یا شاه دژ شرقی قرار گرفته است. کوههای پهنه حصار، و سیاه سنگ از دیگر قلل مرتفع این منطقه میباشند.

وجه تسمیه قله: به علت وجود بقایای قلعه ای تاریخی در این خط الراس میباشد. قلعه شاه دژ که در میان اهالی به شاه دزد نیز معروف شده، بر بلندای یکی از قله های رشته کوه البرز در منطقه آسارا موسوم به گورا یا بورا در یک کیلومتری روستای سرزیارت و امتداد روستای سیجان واقع شده است.  قلعه ای صعب العبور که در زمانهایی توسط برخی سودجویان مورد حفاری غیرمجاز برای یافتن گنج قرار گرفته و تخریب شده است. این قلعه از دوره ایلخانان بر بالادست صخره های سترگ و سخت و لبه پرتگاه بنا شده تا دسترسی به آن دشوار باشد، آنچنان دشوار که پس از گذر قرنها، رسیدن به آن تنها با تجهیزات کوهنوردی و مهارت و آشنایی با مسیر آنهم توسط کوهنوردان میسر است. مسیر دشوار دسترسی به این قلعه موجب شده تا اطلاعات کمی از این قلعه در اختیار باشد. براساس اطلاعات موجود قلعه هایی به همین نام (شاه دژ) در سراسر ایران وجود دارد و گفته می شود این قلعه نیز یکی از قلعه های حسن صباح، مروج مذهب شیعه اسماعیلیه در ایران است که در دوره سلجوقیان قلعه های زیادی در سلسله جبال البرز بنیان نهاد.  این قلعه ها در مکانهایی ساخته می شد که کسی نمی‌توانست به آسانی به آنها دست یافته و وارد قلعه شود. شاه دژ کرج قلعه مستحکمی بوده که اکنون فقط بقایایی از آن باقی مانده که به گفته دهیار روستای سیجان (روستایی که در مجاورت این قلعه واقع شده)، هنوز آثاری از حضور حسن صباح و هوادارانش در آن به چشم می خورد.

شرح برنامه:

اعضای باشگاه شامل 11 نفر راس ساعت 5 صبح با یک دستگاه مینی بوس میدان آزادی تهران را به مقصد روستای سیجان ترک کردیم و پس از طی مسافت 66 کیلومتر در ساعت 6 و 15 دقیقه به مقصد خود در مجاورت زمین فوتبال روستای سیجان که نقطه آغازین صعود بود رسیدیم. وضعیت هوا ابری همراه با باد ملایم با سرعت حدود 10 کیلومتر برساعت در جهت جنوب به شمال بود و علیرغم پیش بینی ها در خصوص بارش باران در طول برنامه از بارش خبری نبود. دمای هوا در حدود 7 درجه بود و وضعیت آب و هوا نوید بخش صعودی مناسب بود. با اضافه شدن سه نفر دیگر از همنوردان جمع 14 نفری ما پس از برداشت آب مورد نیاز از چشمه آب در کنار زمین ورزشی حرکت گروه به سرقدمی آقای مهدی فرید افشار به سوی قله و خط الراس شاه دژ آغاز شد. جهت حرکت ابتدا به سمت شمال شرق و پس از صعود از یال فرعی اول با به سمت شمال تغییر پیدا کرد. پس از طی فاصله ای در مدت حدود یک و نیم ساعت در شیبی نسبتا تند با سرعت متوسط در ساعت 8 صبح به ابتدای مسیر سنگی صعود رسیدیم. پس از توقف 45 دقیقه ای که به استراحت و صرف صبحانه گذشت با تدبیر سرپرست و مربیان گروه به منظور ایمنی بیشتر به 3 قسمت تقسیم شد که گروه اول شامل 4 نفر به سرپرستی آقای فرید افشار، گروه دوم شامل 5 نفر به سرپرستی آقای رضا برمکی و گروه سوم شامل 5 نفر به هدایت آقای علی نصیری عازم صعود شدیم. گروه ها پس از پوشیدن کلاه ایمنی و هارنس، یکی پس از دیگری و با فاصله ای در حدود 5 الی 10 دقیقه حرکت خود را آغاز نمودند، با عبور از یک دهلیز در ابتدای مسیر و با دست به سنگ شدن پس از 45 دقیقه در ساعت 9:30 دقیقه موفق به صعود به قله شاه دژ شرقی (نسام دار) شدیم. این قله به علت قرار گرفتن قلعه معروف به شاه دژ بروی آن، معروفترین ارتفاع خط الرأس میباشد اما بلندترین نقطه ارتفاعی آن نمی‎باشد. پس از تصویر برداری به منظور ثبت خاطرات گروه از این مکان تاریخی، حرکت تقریبا در جهت غرب به شرق (شمال غربی – جنوب شرقی) به سمت قله شاه دژ شرقی(شاه نشین) در منتها الیه خط الرأس ادامه یافت. این مسیر در طول خود دارای کمترین تغییر ارتفاع می باشد اما تقریبا تمامی مسیر سنگی بوده و عبور از آن مستلزم دست به سنگ شدن و حفظ تعادل در تیغه خط الرأس می‎باشد. سختی عبور از این خط الرأس مشکل تر از تیغه هایی همچون ژاندارک یا تیغه دارآباد می‎باشد. اما بنا به گواه کوهنوردانی که خط الرأس دوبرار را پیموده اند قابلیت پیمایش آسانتری از آن مسیر را دارد. لازم به ذکر است مسیر در طول خود در مقاطعی شامل چند مسیر فرعی است که در همه آنها بجز یک مسیر حرکت به صورت کامل از روی تیغه صورت نمیپذیرد که حرکت گروه باشگاه تهران در تمامی مسیر صعود از روی تیغه اصلی صورت پذیرفت. تمامی تجهیزات لازم از جمله سه حلقه طناب 50 متری به همراه اسلینگ‎ها و کارابین‎ها و سایر ابزار مورد نیاز جهت فرود و حمایت وجود داشت تا در مواقع ضرورت مورد بهره برداری قرار گیرد که با توجه به آمادگی و تجربه اعضای گروه و بر نامه ریزی مناسب در طول برنامه نیازی به استفاده  از این ملزومات احساس نشد. بدین ترتیب حرکت گروه تا ساعت 12 ظهر در بالاترین نقطه خط الرأس ادامه یافت و در این ساعت اعضای گروه های سه گانه یکی پس از دیگری با فاصله زمانی چند دقیقه ای موفق به فتح قله شاهنشین(شاه دژ شرقی) با ارتفاع 3070 متر شدند. در طول مسیر از توقف برای صبحانه تا فتح قله بجز دقایقی که به جهت نوشیدن آب و تنقلات یا عکس گرفتن صرف شد توقف مدت دار دیگری نداشتیم که در نهایت با طی زمانی در حدود 5 ساعت و 30 دقیقه و تغییر ارتفاعی معادل970 متر در ساعت 12 ظهر در قله شاه نشین، لحظه خاطره انگیز دیگری در صفحه خاطرات ما ثبت شد. پس از ثبت عکسهای یادگاری گروه در ساعت 12:45 دقیقه فرود گروه به سرقدمی آقای علی نصیری آغاز شد و تا زمان صرف نهار در مجاورت جویبار زیبایی در دره پایین دست کوهستان (معروف به دره ریواس کش) ادامه یافت. این مسیر دارای شیب نسبتا تندی بوده و خطر سقوط سنگ افراد را تهدید مینماید که با تدابیر سرپرست و مربیان گروه چینش و حرکت به گونه ای تنظیم شد که توقف ها و حرکت های نفرات در طول صف موجب حفظ ایمنی همنوردان گردد. توقف ما در مجاورت جویبار زیبایی که از آبشاری کوچک نشأت میگرفت از ساعت 14 تا 14:45 دقیقه برای استراحت و صرف نهار به طول انجامید. زیبایی های مسحور کننده پاییز در این مکان زیبا جلوه های صنع پروردگار یکتا را در منظرمان چشم نواز مینمود و انسان برای دقایقی در آرامش و انس با طبیعت زیبای پاییزی قرار می‎گرفت. پس از حرکت دوباره و پیمودن مسافتی در یک ساعت زمان به انتهای مسیر فرود و ابتدای جاده آسفالته رسیدیم و پس از حدود 15 دقیقه انتظار سوار با مینی بوس عزم بازگشت نمودیم.

پایان برنامه: ساعت 18 عصر میدان آزادی تهران

هزینه برنامه: هر نفر 33000 تومان