تاریخ اجرا: 17 و 18 مرداد 1403

 

دماوند، دنباوند یا دمباوند که به دلیل آتشفشانی بودن این نام را به این کوه سرفراز نسبت داده‌اند؛ معانی این کلمات از ترکیب دم به معنی دمه و بخارو پسوند آوند به معنی دارایی است به عبارتی دماوند به معنای ظرف آتش و یا دارنده آتش و بخار است.

 

این قله در 26 کیلومتری شمال غربی شهر دماوند، 62 کیلومتری جنوب غرب آمل و 69 کیلومتری شمال شرق تهران است.

کوه دماوند از جانب شمال توسط رودخانه تینه، از سمت جنوب و شرق توسط رودخانه هراز و از سمت غرب توسط رودخانه لار محصور شده است. دماوند بلندترین کوه ایران و غرب آسیا، بلندترین آتشفشان آسیا و خاورمیانه است که سال 1381 به‌عنوان اثر طبیعی ملی  از نظر حفاظت محیط‌زیست قرار گرفته است. در کتب تاریخی و قصه‌های اساطیری طبق افسانه‌های کهن ایرانی، فریدون ضحاک را در کوه دماوند و در غاری به بند کشیده و ضحاک ماردوش همینک آنجا زندانی است تا آخرالزمان که از بندرهایی پیدا کند، او کشتن خلق را آغاز می‌کند و توسط گرشاسب سرانجام کشته می‌شود.

 

آنتن‌دهی تلفن همراه: در طول مسیر تا بارگاه سوم مناسب و در مابقی راه آنتن قطع و وصل می‌شد.

 

جبهه شمالی، جبهه غربی، جبهه جنوبی، جبهه شمال شرقی که دارای پناهگاه هستند.

 

جاذبه‌ها: دماوند جاذبه‌های بسیاری دارد که از آن جمله می‌توان به: دشت شقایق (ارتفاعات 22000تا 3500 متر)، گوسفند سرا (ارتفاع 3020 متر)، آبشار یخی (ارتفاع 5100 متر)، یخچال‌های طبیعی که شامل یخچال سیوله، دوبی سل و عروسک‌ها در جبهه شمالی، یخچال دره یخار در جبهه شمال شرقی، یخچال خورتاب سر و یخچال غربی است.

 

پوشش گیاهی: از ارتفاعات 2000 تا 3500 متری کوه پوشیده از گل شقایق است که در کتب گیاه‌شناسی به نام شقایق رینه و لار ثبت شده است. انواع گل‌ها همچون: زنگوله‌ای دماوندی، کتانی دماوندی، ماشک دماوندی، علف قرمز، علف صورتی، علف بره، چمن آراراتی، جو چمنزار، یاسمن صخره‌ای و... است.

 

حیوانات: این کوه چون از شمال به جنگل و از جنوب به کوه‌های هم مرز کویر می‌رسد حیواناتی مثل روباه، شغال، سگ، خرس، گراز، خرگوش، آهو، میش، عقاب، جغد، خفاش، کبک، تیهو، سینه سیاه، مار، عقرب، موش، گورکن و.... را در دل خود جای‌داده است.

دلیل انتخاب جبهه جنوبی: سادگی مسیر نسبت به سایر مسیرها، امکانات بیشتر برای کمپ، وجود آب (جبهه شمالی آب ندارد)، عدم نیاز به عبور از یخچال‌های دائمی (مسیر شمال شرقی یخچال‌های دائمی دارند)، شیب کمتر (یال غربی شیب بیشتری دارد).

 

بهترین فصل صعود: بهترین زمان و فصل مناسب برای صعود به دماوند، مرداد است. در مرداد دما بیشتر می‌شود و از شدت بادهای اطراف قله دماوند کاسته می‌شود.

 

1- کفش ترکینگ (حتماً ساق‌دار و مناسب فصل)، بند کفش اضافه

2- یک جفت جوراب اضافه

3- باطوم یک جفت (2 عدد) الزامی

4- پوشاک تنفسی (کاپشن گرتکس)

5- پوشاک گرم (کاپشن پلار)

6- پوشاک گرم (کاپشن پر لایت)

7- دستکش بیس لیر و دو پوش گرم

8- اسکارف (دستمال‌گردن) / کلاه گرم

9- بطری آب یا کیسه آب (کمل بک) با حداقل ظرفیت دو لیتر

10- هد لامپ (چراغ پیشانی) با باتری اضافه

11- عینک‌آفتابی استاندارد با بند حمایت

12- کلاه آفتابی نقاب دار

13- کلاه کاسک (با نظر مسئول کارگروه فنی)

14- کوله پشتی قله حجم تا 25 لیتر

15- کیت کمک‌های اولیه (تاریخ مصرف داروها و اقلام کنترل شود)

16- داروهای شخصی (مخصوصاً داروهای تنفسی، حساسیتی و قلبی)

17- طناب چه انفرادی به همراه یک عدد کارابین پیچ

18- تغذیه موردنیاز روز صعود (بهتره به‌صورت لقمه باشه)

19- فلاسک چایی یا آبجوش (ترجیحاً 1 لیتر)

20- چادر، زیرانداز چادر

21- ظروف غذاخوری، اجاق‌گاز، کپسول گاز

22- لیوان، چاقو، قاشق، چنگال

23- پتو نجات

24- کوله‌پشتی اصلی (امکان حمل کوله با قاطر از گوسفند سرا تا بارگاه و برعکس وجود دارد)

25- کیسه‌خواب مناسب به همراه زیرانداز عایق

26- کیسه‌زباله ضخیم به تعداد لازم

27- کیت بهداشتی (دستمال مرطوب، کرم ضدآفتاب و...)

28- صبحانه + نهار+ شام + تنقلات (نوشیدنی ایزوتونیک کاله یا داینامین در صورت تمایل)

29- پول نقد، پاوربانک، مدارک شناسایی، شارژ تلفن همراه

30- پوشاک زیر اضافه و تیشرت اضافه

31- اسپری بدن

32- گونی یا کیسه بزرگ جهت حمل کوله توسط قاطر، روی گونی با ماژیک اسم خودتان و شماره تلفن را بزرگ بنویسید.

 

برنامه صعود به قله زیبای دنباوند روز 4 شنبه 17 مرداد 1403 از جلوی بیمارستان بوعلی شروع شد. همگی هم‌نوردان به ذوق زیارت سلطان قله‌ها قبل از تایم مقرر در محل شروع برنامه حضور داشتند. ساعت 5:10 همگی سوار بر اتوبوس پیش به‌سوی پارکینگ رینه حرکت کردیم. در امامزاده هاشم توقف کوتاهی داشتیم و ساعت 7:30 به پارکینگ رسیدیم (ارتفاع پارکینگ 2450 متر). همه هم‌نوردان از همان پایین گرفتار جاذبه این بام سپید شده بودیم. ازدحام کثیری از کوهنوردان باشگاه‌ها و گروه‌های مختلف منتظر بودند تا با ماشین خود را به گوسفند سرا برسانند. در چشم هریک که نگاه می‌کردی تصویر زیبای دماوند دیده می‌شد. بالاخره ساعت 8:25 با 3 لندرور حرکت کردیم آخرین ماشین ساعت 9:15 به گوسفند سرا (ارتفاع 3020 متر) رسید. در این محل، مسجد صاحب‌الزمان ساخته شده و خدماتی مانند آب و کرایه قاطر به کوهنوردان ارائه می‌شود. مسیر پارکینگ تا گوسفند سرا حدود 5.5 کیلومتر جاده خاکی است و عبور از آن با ماشین‌های شاسی‌بلند امکان‌پذیر است. مسیری پر پیج و خم و البته آمیخته با زیبایی‌های کوهستان. در طول مسیر همه با چشمانی پر شوق به خط الراس روبروی خود می‌نگریستند، گویی که در ذهنشان صعود را تخیل می‌کنند و به این می‌اندیشند که در قله با خدای خود که خالق این زیبایی است چه بگویند.

 کوله‌ها را در کیسه‌ها گذاشتیم و جهت حمل با قاطرها به صاحبان قاطرها تحویل دادیم. قبل از شروع سرپرست برنامه، آقای محمدحسن دباغی توصیه‌های و رهنمودهایی به هم‌نوردان یادآور شدند و مربیان مجرب و صبور برنامه جناب آقایان بهزاد خلج و شاهین صفوی نکات تکمیلی برنامه را اعلام نمودند. عزممان را برای صعودی عالی جزم کردیم، ساعت 9:40 به سمت بارگاه 3 حرکت کردیم. آقای بهزاد خلج، پیش‌قدم مجربی که آهسته و پیوسته و با درنظرگرفتن توان همه هم‌نوردان علی‌از خصوص صعود اولی‌های عزیز شروع به حرکت کردند و آقای شاهین صفوی مسئولیت عقب داری گروه را به عهده داشتند، هرچه ارتفاع بیشتر می‌شد مناظر دلرباتر می‌شد، دریای ابر و رقص ابرها خیره‌کننده بود، در طول مسیر کوهنوردان همه با چشمانی پر شوق به خط الراس روبروی خود می‌نگریستند. به دلیل تردد قاطرها و ازدحام و ترافیک کوهنوردان تایم استراحت طی مسیر 5 بار و مجموعاً 70 دقیقه به طول انجامید. در طول پیمایش از رودخانه اول و دوم گذشتیم و بعد از مدتی به نزدیکی بارگاه 3 رسیدیم، تنوع رنگ چادرها و جمعیت کوهنوردان عاشقی که به شوق دیدار حضرت دماوند به بارگاه آمده بودند خارج از انتظار ما بود. ساعت 14:40 به بارگاه 3 (ارتفاع 4200 متر) رسیدیم و جهت هم هوایی بهتر برای برپایی چادرها به ارتفاعات بالاتر رفتیم. فاصله گوسفند سرا تا بارگاه 3، 7 کیلومتر است. تا رسیدن کوله‌ها استراحت کردیم، ساعت 16 بارها تحویل شد و هریک با هم چادری خود شروع به برپایی چادرها و جابه‌جایی وسایل نمودیم. بعد از صرف ناهار و کمی استراحت، آقای شاهین صفوی همه دوستان را به جلسه‌ای جهت اعلام برنامه فردا دعوت کردند، توضیحاتی در خصوص ساعت شروع برنامه، تغذیه و استراحت کافی برای داشتن حال خوب صعود فردا بیان فرمودند.

18 مرداد 1403 فرارسید، در دل شب و همگی با هدلامپ در محل شروع برنامه حاضر شدیم. نور هدلامپ های گروه‌هایی که در ارتفاعات بالاتر از ما بودند تصویر غیر قابل وصفی بود، کوهنوردان عاشقی که در مسیر رسیدن به حضرت عشق طی طریق می‌کردند. جلودار خوب برنامه آقای بهزاد خلج با سرعتی مناسب پیش می‌رفتند. خورشید که بی‌صبرانه منتظر دیدن کوهنوردان عاشق بود، کم‌کم خودنمایی کرد، 12 نفر از دوستان که 8 نفر صعود اولی بودند پا در مسیر صعود گذاشته بودند. 4 نفر از هم‌نوردان به دلیل ارتفاع زدگی و سردرد در جمع ما حضور نداشتند، 2 نفر از این دوستان بارهاوبارها با توان و حال خوب موفق به صعود شده بودند؛ ولی این بار جایشان در جمع ما سبز بود، با افزایش ارتفاع و رقیق‌شدن هوا کم‌کم تنفس سخت می‌شد که سرپرست عزیز ما در فاصله‌های زمانی مشخص دستور استراحت می‌دادند تا همه اعضای گروه بتوانیم با هم صعودی ایمن و شیرین را تجربه کنیم و بدین شکل با تغییر ارتفاع هم هوا شویم. هدف اصلی سرپرست و مربیان عزیز برنامه، صعود همه هم‌نوردان در صحت و سلامت و با حالی خوب بود.

متأسفانه به دلیل تغییرات جوی آبشار یخی (ارتفاع 5100 متر) همچون ساله‌ای قبل دارای یخ نبود، کوهنوردان همگی با شوق باتوم می‌زدند و پیش می‌رفتند. تپه‌های گوگردی اعجازی از خلقت خدا در روی زمین هستند. شبیه برف‌هایی به هم فشرده؛ ولی سفت‌وسخت که ضرب‌آهنگ پای انسان‌های زیادی را در طول تاریخ تحمل کرده‌اند. خلل‌وفرج سنگ‌های آنجا پر از صدای نجوای کوهنوردان با خدای خود بود، پر از خاطراتی شیرین و یا حتی تلخ. پر از قصه‌ها و غصه‌ها، به قول افسانه‌ها، انگار هنوز هم‌صدای ضحاک و صدای تیر از کمان دررفته آرش کمانگیر، از دل کوه شنیده می‌شد. دود و بوی گوگرد فضا را پرکرده بود. بعد از گذر از این مسیر سپید گوگردی ساعت 11:25 به قله سپید و کاسه مانندی که به لقب بام خاورمیانه مشهور است رسیدیم حدود 7 ساعت و 40 دقیقه در مسیر بودیم به دلیل ازدحام جمعیت و ترافیک کوهنوردان 80 دقیقه توقف و استراحت داشتیم. (ارتفاع 5610 متر). کاسه‌ای پر از اشک‌ها و لبخندها، پر از تولدها و تحول‌ها، پر از افسانه‌ها و حقیقت‌ها و پر از سلام‌ها و خداحافظی‌ها. سلطان را زیارت کردیم، هرکس به شکلی شکرگزاری می‌کرد، یکی با سجده دیگری پیشانی خود را به کوه گذاشته بود، یکی دستانش را به‌سوی آسمان بلند کرده بود و دیگری می‌گریست. قند در دل همه آب شده بود، زیبایی صعود دوچندان شد زمانی که کوهنوردان جبهه شمالی و جنوبی در روی قله به هم پیوستند. (فاصله بارگاه 3 تا قله 6 کیلومتر) به‌قدری جمعیت زیاد بود که به‌سختی می‌شد با قله دماوند عکس گرفت، به هر شکل بود عکسی دسته‌جمعی گرفتیم هرچند دل‌کندن سخت بود؛ ولی به امید دیدار مجدد بدرود گفتیم و ساعت 12 به سمت بارگاه 3 شروع به حرکت کردیم، از مسیر شن اسکی برگشتیم و در طول مسیر حدوداً 30 دقیقه استراحت نمودیم، ساعت 15:20 به چادرها رسیدیم، سرپرست برنامه حدود 1 ساعت تایم استراحت و صرف ناهار اعلام کردند. ساعت 17:30 از بارگاه 3 به سمت گوسفند سرا به راه افتادیم، هوا بسیار مطبوع بود و هم‌نوردان پرتوان حرکت می‌کردند، ساعت 20:40 به گوسفند سرا رسیدیم، کوله‌ها را تحویل گرفتیم، استراحت کوتاهی کردیم و با پاترول‌ها به سمت پارکینگ به راه افتادیم، طولی نینجامد که راننده کوله‌ها و وسایل را در باکس‌ها گذاشت و ساعت 22 به سمت تهران به راه افتادیم. صعودکنندگان غرق در شادی بودند، برق خوشحالی در چشمانشان هویدا بود. سرپرست محترم برنامه به‌افتخار صعودی در صحت و سلامت و حال خوش به‌خصوص برای 8 نفر صعود اولی، همگی را به شام دعوت کرد. حدود 40 دقیقه توقف داشتیم و ساعت 1:05 جلوی بیمارستان بوعلی از اتوبوس پیاده شدیم. به پایان آمد این دفتر، حکایت همچنان باقی ست.

 

پیشنهاد می‌شود: