گزارش برنامه
تاریخ اجرا: 30 و 31 شهریور 1396
منطقه نیشابور - روستای عیش آباد
موقعیت جغرافیایی:
قله بینالود مشهورترین کوه استان خراسان به بلندی ۳۲۱۱ متر (3208 متر با جی پی اس موبایل) که در چند کیلومتری شمال شهر نیشابور قرار دارد. این کوه بخشی از رشتهکوه البرز است و به بام خراسان شهرت دارد. این کوه بین نیشابور و مشهد واقع شده است. با توجه به گرم و خشک بودن منطقه، دارای بارندگی قابل توجهی، تقریباً 5۰۰-4۰۰ میلیمتر در سال است. از دیگر قلل رشته کوه بینالود میتوان به شیرباد (۳۲۵۰ متر)، فلسکه (۳۱۰۰ متر)، قوچگر (۳۰۵۰ متر) نام برد. در بخش شمالی این رشته کوه، رشته کوه فرعی وجود دارد که دارای درههای صخرهای با ارتفاع 3۰۰-2۰۰ متر میباشد. که معروف ترین و پر آب ترین آن دره اخلمد (در 84 کیلومتری مشهد در امتداد جاده مشهد-قوچان) میباشد که دیواره های سفید ، الله و اکبر و عقاب و ..... و یکی از بزرگترین مناطق برای سنگنوردی است. آبشار اصلی با ۴۰ متر ارتفاع بنام اخلمد در انتهای دره است.
مسیرهای صعود به قله:
۱-مسیر شمالی: که شامل یال فریزی است و مبدا آن روستای فریزی یکی از آبادی های شهر چناران است.
۲-مسیر جنوبی: که شامل سه مسیر: یال دو کوهی، یال گرده و مسیر سوزنی ها است.
لازم به ذکر است که در هر کدام از جبهه های مذکور با تلاش کوهنوردان، پناهگاهی ساخته شده است.
وضعیت دسترسی به آب:
با وجود چشمه های متعدد در مسیر تا پناهگاه نیاز به همراه داشتن آب زیاد نیست ولی برای قله از محل پناهگاه آب برداشته شود.
وضعیت آنتندهی تلفن همراه:
آنتن دهی موبایل در محل سنگ چین مشرف به پناهگاه و خود پناهگاه میسر است.
شرح برنامه:
روز پنجشنبه ساعت 5:45 صبح از ایستگاه راهآهن تهران حرکت کردیم و ساعت 13:45 به نیشابور رسیدیم. توسط نیسانی که از قبل هماهنگ شده بود بطرف روستای عیش آباد حرکت کردیم و پس از گذر از جاده خاکی قبل از دوراهی کتل، سالن پرورش کرم ابریشم و در امتداد جاده سمت چپ بطرف شمال غرب ادامه مسیر دادیم. در ساعت 14:45 به محل باغ مانندی بنام کتل نردبان و ابتدای مسیر پیمایش رسیدیم. در سمت راستمان قسمت شمال شرقی درهای بنام دره سیب وجود دارد که انتهای آن به آبشار میرسد. بعد از حدود یک ساعت پیمایش روی کتل اصلی، استراحت کوتاهی کردیم. پس از رویت قله از کنار سنگ چین بطرف دره زرشکزار حرکت کردیم. در این منطقه چشمه آبی وجود دارد. ساعت 17:45 به پناهگاه دوشهید رسیدیم. این پناهگاه در 2 طبقه و با گنجایش حدود 30 نفر بنا شده است که به گفته کوهنوردان نیشابوری؛ طبقه دوم داخل ساختمان بعدا احداث شده است. در کنار این پناهگاه توالت صحرائی و لوله چشمه آب نیز فراهم گردیده است. بعلت ازدحام و شلوغی پناهگاه، دو چادر در بیرون برپا شد. 6 نفر از دوستان داخل طبقه دوم پناهگاه مستقر شدند. پس از صرف غذا و برنامه ریزی زمان صعود، قرار برای 5 ساعت صبح گذاشته شد. با توجه به اینکه ساعتها یک ساعت به عقب کشیده شده بود، ما یک ساعت وقت استراحت بیشتر داشتیم. روز جمعه ساعت 4 صبح پس از صرف صبحانه مختصر و بجاگذاشتن وسایل اضافی، با کوله سبک ساعت 5:10 در مسیر شمال غرب پناهگاه دو شهید بطرف قله حرکت کردیم. مسیر یال گرده که بین دو یال دوکوهی و سوزنیها قرار گرفته است، برای صعود انتخاب شد. این یال معمولا بعنوان یال صعود سرعتی انتخاب میشود. پس از آنکه به انتهای مسیر دو راهی رسیدیم، با گردش به سمت شمال از مسیر گرده با شیب نسبتا تند بطرف قله حرکت کردیم. نهایتا پس از دو استراحت کوتاه حدود ساعت 8 صبح به قله رسیدیم. پس از 30 دقیقه استراحت، از مسیر یال سوزنی و بطرف قله زرگران حرکت کردیم. ابتدا به طرف غرب، سپس جنوب غربی و در آخر به سمت جنوب مسیر را ادامه داده و ساعت 10:30 به پناهگاه دو شهید رسیدیم. بعد جمع کردن چادرها و وسائل ساعت 11:10 بطرف کتل نردبان حرکت کردیم و ساعت 13:50 به محل شروع صعود رسیدیم . با هماهنگی انجام شده نیسان بعد 20 دقیقه رسید و بطرف نیشابور حرکت کردیم. از زمان باقیمانده استفاده کرده و از مسجد چوبی در دهکده چوبین که توسط مهندس حمید مجتهدی احداث شده بود و مقبره خیام، کمال الملک و عطار دیداری کوتاه داشتیم. ساعت 5 عصر در ایستگاه راهآهن بودیم و ساعت 5:30 قطار به طرف تهران حرکت کرد و ساعت 2:15 صبح روز شنبه اول مهرماه به تهران رسیدیم و برنامه خاتمه یافت.
زمان پیمایش از کتل نردبان تا پناهگاه 2.20 ساعت و استراحت 40 دقیقه و مسیر طی شده 5.34 کیلومتر
زمان صعود و فرود به قله 4:05 ساعت و استراحت بین راه 1:20 ساعت طول مسیر پیمایش 35/10 کیلومتر
زمان طی مسیر از پناهگاه تا کتل نردبان 2:40 ساعت و مسیر طی شده 34/5 کیلومتر
کل مسافت پیموده شده: 21 کیلومتر
کل زمان پیمایش: 8:40 ساعت
ارتفاع شروع : 1759 متر
ارتفاع پناهگاه 2415 متر
هزینه برنامه: نفری 200 هزار تومان
نکته قابل توجه:
دیواره زرگران با ارتفاع صد متر در غرب پناهگاه دو شهید واقع شده است. این دیواره در سال ۱۳۷۸ با تلاش اعضای هیئت کوهنوردی نیشابور طی یک برنامه سه روزه بازگشایی شد. کل مسیر رول کوبی شده است و صعود کننده در طول صعود نیازی به حمل ابزار ندارد. درجه سختی مسیر a 5/10 می باشد.