گزارش برنامه
تاریخ اجرا: 30 و 31 خردادماه 1398
منطقه : الموت شرقي استان قزوين
آنچه درباره قله نرگس بايد دانست.
امروزه براي دستيابي به اطلاعات يك منطقه دوست داران طبيعت با جست و جو كردن در اينترنت مطالبي كه بدست مي آورند را به عنوان يك سند رسمي و قطعي بكار مي برند. و حتي بر آن تكيه كرده و آن را منبع اصلي بيان مي كنند . قله نرگس هم مستثني از اين مورد نيست .
به شكلي كه قله نرگس را به سه قله نرگس 1 و 2 و 3 تقسيم كرده و در گزارش ها گنجانده اند و هيچ منبع رسمي هم پيوست گزارش ها نكرده اند .
در صورتيكه منابع اصلي قله ها منابعي چون نقشه هاي رسمي سازمان جغرافيايي كشور( نيروهاي مسلح ) كه اندازه گيري شده و در دسترس هم است ، منابعي هستند كه مي توان به آن ها استناد كرد.
در ضمن از صعودهايي كه توسط باشگاه هاي معتبر و شناخته شده و يا پيشكسوتان كه در ادوار گذشته بهره بردند بهتر مي شود استناد كرد. اين منابع بيشتر قابل اعتماد و استناد هست .
در اين منابع فقط يك قله بنام نرگس است و قله خط الراسي به سمت غرب آن به قله مملزور شناخته شده است.
گزارش پيش روي هم خالي از ايراد نخواهد بود و سعي بر آن شده مسير طي شده بدرستي به خواننده اين سطور القا شود، تا بتواند صعودي ايمن را تجربه كند
شرح برنامه:
طبق تقويم ورزشي باشگاه كوهنوردي تهران در تاريخ فوق الذكر تعداد12 نفر از همنوردان باشگاه در روز پنجشنبه 98/03/30 با يك دستگاه ميني بوس ساعت 12:15 از ميدان آزادي به سمت الموت قزوين حركت كرديم.
پس از طي مسير شهرهاي كرج، آبيک، در 20 كيلومتر مانده به شهر قزوين از اتوبان به سمت شمال تغيير مسير داده و داخل جاده اي در حال احداث مي شويم. (در ابتداي اين جاده تابلويي نصب شده كه جاده بسته است و علامت ورود ممنوع دارد). راننده كه از اهالي بومي منطقه الموت هست اعلام مي كند از مسير انحرافي به الموت وارد شده و حدود 2 ساعت صرفه جويي در وقت خواهيم داشت.
اين مسير حدود 10 كيلومتر ابتدايي آسفالت بوده و سپس در حال زير سازي توسط ماشين آلات سنگين راه سازي است . لازم به ذكر است كمال احتياط و سرعت مطمئن را بايد در جاده اجرا كرد. با احتياط كامل مسير را ادامه داده و در بالاترين نقطه راه كه گردنه ايي هست مي رسيم ، در سمت چپ جاده اي خاكي است كه از راه اصلي جدا شده و در كنار اين جاده تابلويي سفيد رنگ نصب شده و راه چاله و زردچين را با خطي نازيبا نگارش شده است و علامت گذاري شده است. وارد جاده شده و از روستاهاي چاله، زردچين و اكبر آباد عبور كرده و به رودخانه ايي برمي خوريم كه انتهاي آن از سمت شرق به دره طالقان متصل مي شود.
در سمت چپ (غرب) اين جاده آسفالت پلي قرار دارد كه پس از عبور از آن، در سمت چپ(غرب) تونلي تازه تاسيس مشاهده مي شود. با عبور از تونل كه در اين تاريخ فاقد روشنايي است به دره الموت متصل مي شود.
البته لازم به ذكر است كه اين مسير انحرافي در اين زمان هرگز توصيه نمي شود. زيرا هم اكنون فاقد شانه هاي خاكي و گارد ريل و ديگر علايم راهنمايي و رانندگي است . ولي درآينده ايي نزديك از اين مسير مي توان بهره برداري كرد. (با عبور از اين مسير كه پس از معلم كلايه و رجايي دشت را بريده و راه را 2 ساعت حداقل كمتر مي كند).
با ورود به منطقه الموت جاده آسفالت به سمت شرق وارد شده و پس از عبور از شهرهاي شهرك محمودآباد، مينودشت، سه راه گازرخان و روستاي زوارك كه در دو طرف جاده شاليزارهاي برنج زيبايي خاصي به مسير داده است، در نهايت پس از روستاي گرمارود در ارتفاع 1800 متري به سمت شمال تغيير جهت داده به مسير پر پيچ و خم ارتفاع مي گيريم و به پيچ بن مي رسيم، ارتفاع در ابتداي پيچ بن 2800 متر است.
پيچ بن منطقه ايي زيبا و هموار كه در يك دشت پهناور قرار دارد. هم اكنون شرايط اسكان هم با 2 واحد كانكس فراهم است. (در اين زمان شبي 80 هزار تومان توسط متصدي كانكس اعلام شد) و فروشگاهي محلي در حد يك بقالي مهياست. چشم اندازي به سمت شمال، خط الراسي غربي شرقي كه به نرگس منتهي مي شود؛ قرار دارد.
از ميني بوس پياده شده و پس از برداشت آب از كنار كانكس ها و استفاده از سرويس هاي بهداشتي از كنار همين سرويس بهداشتي به سمت شمال شرق با پيمايشي سبك حدود 20 دقيقه ارتفاع گرفته در اولين تپه هموار و در نزديكي رودي كوچك كه دسترسي به آب داشته باشيم، در ارتفاع 2930 متر كمپ را براي شب ماني مستقر مي كنيم.
با برپايي چادرها، نظاره گر محيط اطراف با چشم اندازي به سمت جنوب خط الراس سفيد قطور، شاه البرز و سات در ديدمان قرار دارد. و در شمال هم خط الراس مملزور به سمت شرق (قله نرگس) نمايي زيبا در جلوي ديدگانمان قرار دارد.
با صرف شام و شرح وظايف صعود فردا در ساعت 10 شب به چادرها رفته و بخواب مي رويم.
روزجمعه ساعت 5 صبح بيدار مي شويم و پس از صرف صبحانه با انتقال وسايل اضافه به ميني بوس در ساعت 6:30 صبح به سمت شرق حركت مي كنيم. طبق ارزيابي سرپرست و مربي برنامه از قبل مسير انتخاب شده و در همان مسير حركت مي كنيم. پس از عبور از دشت زيبا در كنار بركه ها و گل هاي نرگس وحشي همراه مي شويم و در ساعت 8 صبح به ابتداي يال رسيديم. ارتفاع در اين منطقه 3260 متر است.
مسير از اين نقطه تا قله مملزور به سمت شمال تغيير جهت مي دهد. شيب كمي تند است و ريتم حركت را كند مي كند.
با حدود 1 ساعت پيمايش به قله مملزور مي رسيم (ارتفاع قله 3511 متر). هواي مناسب با كمي باد ملايم، خنكاي قله را لمس مي كنيم. با 10 دقيقه استراحت جهت به سمت شرق تغيير مي يابد. از روي قله مملزور به شرق نگاه مي كنيم خط الراسي ايمن را نظاره گر هستيم. قله نرگس در انتهاي اين خط الراس قد برافراشته و ما را به سمت خود سوق مي دهد.
با كم كردن ارتفاع (3360متر) دوباره صعود به سمت قله نرگس را ادامه مي دهيم .
نزديكي هاي قله به محدوده ايي مي رسيم كه از شيب تندي برخوردار و به شكل شن اسكي است. بهتر است تيم ها به صورت منسجم حركت كرده و از ريزش سنگ ها از زير پا جلوگيري كنند. تيم ما به همين سبك، از پشت سنگ هاي 10 متري برآمده كه بسان ستوني بلند ديده مي شود و از سمت راست آن عبور مي كنيم.
تا چند قدمي قله، شيب به همين روال بوده و در مكان هايي دست به سنگ هستيم. با احتياط كامل در ساعت 30 :11 صبح با كليه نفرات به قله مي رسيم.
ارتفاع قله در جي پي اس 3714 متر را نشان مي دهد. اين اختلاف ارتفاعات كه در گزارش ها ديده مي شود شايد نشان از خطاهاي عمدي ماهواره ها باشد كه در ايران انجام مي شود.
چشم اندازي زيبا از قلل مرتفع ديده مي شود.
در شرق: منطقه علم كوه و تخت سليمان شامل: خط الراس هزارچم، گردونكوه شمالي و جنوبي، مناره، ستاره و خرسان هاي شمالي و جنوبي، همچنين خط الراس هفت خواني در پيش رويمان ديده مي شود.
درشمال: ابتدا سيالان و سپس خشچال قد برافراشتند. و در جنوب هم به وضوح خط الراس سفيدقطور(كوتور)، شاه البرز و سات ديده مي شوند.
با گرفتن عكس و صرف تنقلات و استراحتي 30 دقيقه ايي همان مسير صعود را فرود آمده و در ابتداي مسير فرود از قله، از شكاف يك سنگ با تدبير سرپرست و مربي طناب 20 متري ريخته و تيم را با احتياط كامل از اين شكاف عبور مي دهيم و مسير شن اسكي خوبي را انتخاب كرده و بلافاصله ارتفاع كم مي كنيم. پس از عبور از اين مسير، بر روي خط الراس قرار گرفته به سمت قله مملزور حركت مي كنيم در (جهت غرب) با پيمايشي 1 ساعته در ساعت1:30 بعدازظهر ناهار را صرف كرده و پس از 1 ساعت استراحت ادامه مسير مي دهيم. پس از صعود قله مملزور و ادامه مسير به جنوب و رسيدن به ابتداي يال ، روستاي پيچ بن از دور دست ( غرب متمايل به شمال ) ديده مي شود . در سمت جنوب، جاده خاكي قابل مشاهده است . مسير را به سمت جاده خاكي ادامه داده با ارتفاع كم كردن، سوار بر جاده خاكي شده به سمت غرب حركت كرده و پس از حدود 1 ساعت پيمايش در ساعت 6 بعدازظهر به ابتداي پيچ بن و ميني بوس مي رسيم. با تعويض لباس ها و شستن دست و صورت، سوار بر ماشين به سمت تهران حركت مي كنيم. بعد از حدود 7 ساعت رانندگي به ابتداي ميدان آزادي مي رسيم و صعود خوبي را به خاطراتمان مي سپاريم.
نكات قابل توجه برنامه:
1. براي صعود به قله نرگس لازم است از اطلاعات كامل و شناخت نسبت به منطقه و مسير قله آگاهي داشت.
2. حداقل زمان رفت و آمد از تهران به پيچ بن و برگشت با ميني بوس 15 ساعت خواهد بود. لازم به تامل و صبوري شركت كنندگان است، با توجه به ترافيك هميشگي پايان هفته، مسير از سه راه طالقان به سمت تهران كمي آزار دهنده است.
3. منابع آبي در نهايت روستاي پيچ بن پيشنهاد مي شود، زيرا در بركه ها و رودهاي جاري نمي توان اطمينان كامل كرد.
4. آنتن دهي بر روي قله مملزور و نرگس وجود داشت، اما در بعضي از نقاط فاقد آنتن دهي براي همراه اول بود.
5. قله نرگس از تردد كمي برخوردار است، و از پاكوب قابل توجهي برخوردار نيست. در ضمن در مسير سنگ چيني كه به عنوان علايم راه ديده نمي شد، لازم است آگاهي كامل به مسير داشت.
6. قله نرگس به لحاظ شرايط جغرافيايي متاثر از آب و هواي خزري است و هر لحظه امكان پوشيدگي ابرها و مه هاي منطقه فراهم است، لازم است كوهنوردان عزيز از ترك مسير و دارا بودن ابزارهايي همچون جي پي اس استفاده كنند تا صعودي ايمن داشته باشند.
7. قله نرگس در قسمت قله به جهت ريزش شديدي كه ديده مي شود، هر چند سال احتمال تغيير آن حدس زده مي شود. بنابراين به علايمي كه از قبل به حافظه سپرديد، زياد تكيه نكنيد.
8. لازم به ذكر است در سال 1398 به دليل بارش هاي مناسبي كه در بهار وجود داشته منابع آبي فراواني در مناطق البرز و زاگرس بوجود آمد . گزارش هم بر اساس همين سال نگارش شده و احتمال دارد در سال هاي آينده چنين رخدادي نباشد.
كل زمان صعود و فرود : 11ساعت
كل زمان صعود : 5 ساعت . در حال حركت 4 ساعت و 1 ساعت استراحت
كل زمان فرود : 6 ساعت . در حال حركت 4 ساعت و 1 ساعت ناهار و 1 ساعت استراحت
كل مسافت طي شده 14 كيلومتر و 200 متر
كل زمان رفت و آمد از تهران به قله و برگشت به تهران 37 ساعت
