گزارش برنامه
تاریخ اجرا: ۲۳ آذر ۱۳۹۷
دربارهی روستای جابان
جابان (دماوند)، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان دماوند در استان تهران است. این منطقه زمانی تولیدکننده تخمه جابانی بود که بعدها در بین مردم ایران به تخمهژاپنی معروف شد. زمینهایی که روزگاری به کشت این نوع تخمه اختصاص داشتند امروزه تغییر کاربری داده و به ویلا و باغات تبدیل شدند. مردان جابان تا چند دهه پیش در نیمه مرداد بذر هندوانه آجیلی به زمین میپاشیدند و اوایل مهر برداشت میکردند.
منبع: روزنامه شهروند ۵ مهر ۹۶
اطلاعات جغرافیایی قله زرینکوه
زرینکوه با بلندای ۳۸۵۲ متر بلندترین قله خطالرأس زرینکوه از رشتهکوههای فیروزکوه است و در جنوب دریاچههای تار و هویر و در شمال روستاهای خسروان و آینه ورزان از توابع شهرستان دماوند جای گرفتهاست. گستردگی این رشته از شهر دماوند تا پل دلیچای است.
مسیرهای صعود به قله زرینکوه
قله زرین کوه را از چهار مسیر میتوان صعود کرد. سه مسیر از یالهای جنوبی و یک مسیر از یال شمالی
۱- شایعترین مسیر صعود به این قله روستای خسروان است که توسط دو یال به یال زیر قله میرسد. یک یال در غرب روستا قرار دارد که شیب تندی دارد و یال دیگری در شرق روستا است که بهترین نشانه برای این یال وجود سه آرامگاه در ابتدای مسیر است.
۲- مسیر روستای آینهورزان اغلب در زمستان صعود میشود که خطر ریزش بهمن در این مسیر بسیار کم است.
۳- مسیر روستای جابان که از یال جنوب شرقی به قله زرین کوه میرسد.
۴- یال شمالی از دریاچه تار صعود میشود. این مسیر برای فرود در تابستان بسیار مناسب است.
ویژگیهای مسیر صعود زرینکوه از روستای جابان:
- تقریبا در اغلب نقاط مسیر آنتندهی موبایل وجود داشت.
- در ابتدای مسیر و در دره آب رودخانه جاری است.
- صعود این قله در زمستان به تجهیزات کامل زمستانه و آمادگی جسمانی کامل نیاز دارد.
- قله دید بسیار خوبی به قله دماوند و خطالراس دوبرار و همچنین دریاچه تار و هویر دارد.
- مسیرفرود این مسیر به دلیل برف موجود در منطقه طولانی است.
نحوه دسترسی به منطقه:
برای دسترسی به منطقه باید خودمان را به روستای جابان(فیروزکوه) برسانیم. این روستا در ۸۰ کیلومتری شرق شهر تهران قرار دارد.
شرح برنامه:
ساعت 3:40 با شانزده نفر از اعضای باشگاه با یک دستگاه مینیبوس از تهران به سمت فیروزکوه حرکت کردیم. ساعت ۶ صبح به روستای جابان رسیدیم و بعد از آماده شدن تیم به سمت شمال روستا حرکت کردیم و ساعت 6:20 از روستا خارج شدیم. بعد از خروج از روستا مسیر صعود از میان دره و در امتداد رودخانه بود. به دلیل جاری بودن آب رودخانه چند بار مجبور به عبور از رودخانه و ادامه مسیر شدیم. بعد از عبور از دو گوسفندسرا به یک دوراهی برخوردیم که نشانهی آن دو درخت کنارهم بود. اینحا دوراهی مسیر زمستانه و تابستانه است. مسیر زمستانه (سمت راست) از روی یال انجام میشود و پیمایش آن طولانیتر است و مسیر تابستانه تا انتهای دره پیش میرود و با یک شیب تند در مسیر قله قرار میگیرد. به دلیل اینکه در روز صعود ما برف خاصی در مسیر تابستانه نبود و خطر بهمن وجود نداشت ما مسیر تابستانه را برای صعود انتخاب کردیم. مسیر را از پاکوب شرقی کنار رودخانه ادامه دادیم. در انتهای دره و در ساعت ۷:30 برای صبحانه توقف کردیم. بعد از حدود ۲۰ دقیقه توقف مسیر را ادامه دادیم. در انتهای دره از پاکوب کنار رودخانه خارج شدیم و سوار بر دامنه کوه شدیم. شیب این بخش از مسیر زیاد بود و از ارتفاع 2700 متر تا حدود ارتفاع 3700 متر در شیب تند قرار گرفتیم. ابتدای این بخش از مسیر عاری از برف بود و شرایط صعود را راحت میکرد. در ادامهی مسیر به یک مسیر سنگی رسیدیم که با یک دست به سنگ ساده از این بخش عبور کردیم. در میانههای مسیر در ازای هر یک ساعت پیمایش حدود ۵ تا 15 دقیقه توقف و استراحت داشتیم. همچنان در شیب تند و افزایش ارتفاع بودیم، قبل از قله فرعی وارد منطقه برفی شدیم. با افزایش ارتفاع حجم برف افزوده میشد و در بخشی از مسیر نیاز بود که برفکوبی شود و افراد قویتر در جلوی صف برفکوبی میکردند و مسیر را برای صعود بقیهی افراد تیم آماده میکردند. وقتی به نزدیکیهای قلهی فرعی رسیدیم کمی از حجم برف کاسته شد. ساعت 12 به قله فرعی رسیدیم که ارتفاع آن 3750 متر بود. مسیر را از روی خطالراس به سمت قله ادامه دادیم و در این بخش از مسیر هم برفکوبی داشتیم که با نظر مربی برنامه تکتک افراد تیم حدود ۵ دقیقه در جلوی صف برفکوبی میکردند و به انتهای صف میرفتند. ساعت ۱۲:30 به قله رسیدیم. از روی قلهی زرینکوه قله دماوند، خطالراس دوبرار و دریاچههای تار و هویر(که البته یخزده بودند) به خوبی دیده میشد. فرود از مسیر تابستانه به دلیل حجم برف حتما به کرامپون نیاز داشت و همهی افراد تیم کرامپون همراه نداشتند، تصمیم بر این شد که برای صعود امنتر از مسیر زمستانه فرود را انجام دهیم. دو نفر از افراد تیم که با اسکی آماده بودند در میانهی مسیر از تیم جدا شده بودند تا مسیر صعود مناسب برای اسکی را انتخاب کنند، در نتیجه دو نفر از افراد تیم صعودهکننده به قله که از لحاظ تجهیزات زمستانه مجهزتر بودند از مسیر تابستانه فرود را انجام دادند تا بتوانند به دو همتیمی که قصد فرود با اسکی داشتند بپیوندند. تیم اصلی بعد از کمی استراحت فرود را از مسیر زمستانه شروع کرد. ابتدای مسیر پربرف بود. در کل مسیر طولانی بود اما شیب ملایمی داشت و امن بود. در میانهی مسیر فرود و در ساعت14برای خوردن نهار توقف کردیم. ساعت 16 همهی تیم به دوراهی که قبلا ذکر شد رسید و بعد از عبور از کنار رودخانه ساعت۱۸ به روستا رسیدیم و برنامه به اتمام رسید. تا رسیدن مینیبوس که کمی هم تاخیر داشت تیم حرکات کششی برای سردکردن را نیز انجام داد.
نقاط قوت برنامه
- گزینش افراد در اجرای برنامه کاملا موثر بود. و تیم به دلیل برابر نبودن توانایی افراد دو دسته نشد.
- تقسیم وظایف و تقسیم وسایل گروهی قبل از برنامه روحیه تیمی و کارگروهی را افزایش داده بود.
- صَرف بهموقع وعده صبحانه و ناهار به حفظ انرژی تیم کمک زیادی کرده بود.
- تقسیم صحیح زمانهای استراحت با توجه به توان گروه و شیبها و چالشهای مسیر در حفظ سطح انرژی و روحیه تیم موثر بود.
- آغاز زودهنگام برنامه از تهران (3:40) اضطراب ناشی از امکان کمبود زمان را به خوبی پوشش داده بود.
- خرید تنقلات (شیرینی) در صبح، قبل از شروع برنامه ابتکار خوبی بود و کمک کرد افراد تا صبحانه انرژی کافی داشته باشند.
- سرپرست با مربیان برنامه در تعامل کامل بود.
- بعد از اتمام برنامه نرمشهای کششی برای سرد شدن انجام شد.
نقاط ضعف برنامه
- مینیبوس به دلیل اینکه تجربه اولش بود، بعد از برنامه حدود نیم ساعت دیرتر به محل قرار آمد، که در برنامه زمستانه بهتر است زودتر به محل قرار برسد.
- تجهیزات افراد برای فرود از مسیر صعود شده کافی نبود.
زمانبندی اجرای برنامه
- قرار در میدان انقلاب: ساعت 3:40 صبح
- قرار میدان امامحسین: ساعت ۴ صبح
- رسیدن به روستای جابان و شروع صعود: ساعت ۶ صبح
- صعود به قلهی فرعی: ساعت 12
- صعود به قلهزرینکوه: ساعت 12:30
- پایان برنامه در روستای جابان: ساعت ۱۸ عصر
- کل زمان صعود به قله: 6:30 ساعت
- کل زمان فرود از قله: 5:30 ساعت
- کل مدت زمان پیمایش: ۱2 ساعت
اطلاعات پروفایل مسیر:
ارتفاع روستای جابان: 2238 متر
ارتفاع قله:3850 متر
میزان افزایش ارتفاع: 1612 متر