گزارش برنامه

تاریخ اجرا: 1396/10/01

ارتفاع قله: 3533 متر

قله ریزان از قلل واقع در البرز مرکزی بوده که در موقعیت شمال شرقی تهران قرار دارد. این قله بر روی خط الراسی شامل 5 قله اندار، پرسون، ریزان، آتشکوه و ساکا واقع شده که در مرکز آن به سادگی قابل تشخیص است. بلندترین قله این خط الراس، قله آتش کوه با ارتفاع 3850 متر و در سمت غربی قله ریزان است که از طریق گردنه‌ی جنوب غربی، به قله ساکا منتهی میشود. این خط الراس همچون دیواری نعلی شکل دور تا دور منطقهی دشت هویج و یا به عبارت محلی آن دشت گرچان کشیده شده است. برای رسیدن به این منطقه باید از روستای افجه به سمت شمال شرق حرکت کرد تا پس از طی چند کیلومتر به منطقه مسطح، سرسبز و وسیع دشت هویج رسید. در طول مسیر و در یک سوم انتهایی آن، به دوراهی منتهی میشود که سمت غربی آن نیز پس از کم کردن مقدار کمی ارتفاع بر روی یال مقابل قرار گرفته و تا منطقه بالادست به نام دشت گردو ادامه میابد.

افجه نام روستایی در 22 کیلومتری شمال شرق تهران است. این روستا جزو لواسان کوچک و در منطقه لواسانات واقع شده است. افجه آب و هوایی کوهستانی دارد و مردم آن عموما به دامداری و کشاورزی اشتغال دارند. این روستا به دلیل نزدیکی به تهران و همچنین مبدا صعود برای چندین قله منطقه همواره در طول سال مورد توجه کوهنوردان، گردشگران و طبیعت دوستان بوده است.

طبق برنامه ریزی مندرج در تقویم ورزشی باشگاه کوهنوردی تهران، اولین برنامه فصل زمستان امسال صعود به قله ریزان در نظر گرفته شده بود. بنا به هماهنگی های انجام شده در ساعت 5 صبح یکم دی ماه، در قالب تیمی متشکل از 23 نفر از تهران به سمت افجه حرکت کردیم. پس از رسیدن به افجه و ملحق شدن یکی از اعضا به تیم، در ساعت 6:30 دقیقه به سمت منطقه دشت هویج جرکت کردیم  هوا خنکایی بهاری داشت و کمتر اثری از آب و هوای زمستانه در آن بود. پس از یک ساعت و حرکت به سمت شمال شرقی روستا به دشت هویج رسیدیم. به تصمیم سرپرست، توقف کوتاهی در دشت جهت استراحتی مختصر و صرف صبحانه داشتیم. مسیر صعود از یال شمالی دشت بود که به سمت شمال غربی امتداد داشته و در یک سوم پایانی مسیر به سمت شمال شرقی تغییر مسیر داده و در همان جهت تا رسیدن به قله امتداد میافت. ابتدای یال به نسبت از شیب بیشتری برخوردار بود. در فواصل زمانی مختلف نیز در طول مسیر توضیحات کاملی توسط مسئول فنی برنامه جناب نصیری داده میشد. شاید مهم ترین این توضیحات بتوان از هشدار بهمنی بودن یال صعود در صورت وقوع بارش های سنگین منطقه بود. در این هنگام بهترین مسیر، عبور از روی یال سنگی و غربی تر بوده که اطمینان بیشتری در مقابل سقوط بهمن دارد.

با افزایش ارتفاع، وزش باد شدت میگرفت و مه نه چندان غلیظی نیز دامنه کوه را دربرگرفته بود.

تقریبا به نیمه راه رسیده بودیم که متوجه شدیم یکی از همنوردان شرایط ادامه صعود را ندارد. به تصمیم سرپرست و با مشورت با یکی از مربیان حاضر از برنامه، تصمیم به ادامه حرکت تیم و بازگشت نفر، همراه با یکی از مربیان گرفته شد.

تیم حرکت را از سر گرفت و تا نوار صخره ای زیر قله بدون هیچ مشکلی به پیشروی خود ادامه دادیم. در این هنگام مه غلیظ تر شده و تمام محیط را در برگرفته بود. باتوم ها را جمع کرده و با احتیاط دست به سنگ شده و از میان سنگ ها عبور میکردیم. در قسمت هایی که ادامه مسیر تیم را در بالادست بخش انتهایی قرار میداد، به دستور مسئول فنی تیم، تیم جلویی متوقف شده و پس از عبور تیم پایین دست مجدد به حرکت ادامه میداد. پس از عبور از این منطقه، قله نمایان شد. به سمت قله پیشروی خود را ادامه دادیم. عاقبت در ساعت 11:30 دقیقه بر روی قله ریزان ایستادیم. در این هنگام هوای متغیر روی قله کاملا ابری، مه آلود و همراه با باد بود. بارش برف نیز به صورت بسیار خفیف آغاز شده بود. پس از گرفتن عکس و به دلیل احتمال خرابی هوا بیش از ده دقیقه روی قله توقف نکردیم و به سرعت به از همان مسیر رفت به سمت پایین حرکت کردیم. مجدد در بخش سنگی کوه حرکت با احتیاط و به کندی پیش میرفت. به دلیل سستی سنگ ها گاه بخشی از تیم می ایستاد و بخشی به حرکت ادامه میداد تا از آن بخش عبور کردیم.

در این هنگام هوا باز شده بود و رو به گرمی میرفت. ساعت 12:40 بود که در میانه مسیر تا دشت هویج متوقف شدیم. بیست دقیقه ای را به استراحت و تجدید قوا پرداخته و باقی مسیر تا دشت هویج را ادامه دادیم. پس از استراحتی یک ساعته در دشت هویج در ساعت 15 به سمت روستای افجه به راه افتادیم. عاقبت برنامه در ساعت 16 در روستای افجه پایان یافت.

کل مسافت طی شده: 13.7 کیلومتر

هزینه برنامه: هر نفر 25000 تومان

نکات:

1- نظم برنامه در حرکت، زمانبندی ها و استراحت ها

2- آمادگی و تجهیزات مسئول فنی برنامه در برنامه های زمستانه  و اکتفا نکردن به پیشبینی آب و هوایی

3- متعهد بودن دوستان به شروع برنامه