گزارش برنامه
موقعیت جغرافیائی:
خلنو، قلهای با ارتفاع ۴۳۷۵ متر است که در منطقه البرز مرکزی واقع شده است و بلندترین قله استان تهران است. خلنو و آزادکوه، هر دو حدود ۴۳۷۵ متر ارتفاع داشته و پس از قله دماوند و قله علم کوه سومین و چهارمین قلل مرتفع البرز مرکزی به شمار میروند.
قله خلنو در قلب رشته کوه های البرز مرکزی و در شمال روستای لالون (از توابع فشم) و منتهی الیه دره وارنگرود قرار دارد. قله خلنو واقع در شمال شمشک و رودبار قصران، از شمال به دره رودخانه وارنگهرود، از شرق به دشت لار (محدودهی لواسانات) و از غرب بهوسیله خطالرأس هرزهکوه به منطقه دره رودخانه کرج متصل میگردد و از هر سو دارای شیبهای تندی است. این قله سرچشمه اصلی رودخانه وارنگرود بوده که سرچشمه و منبع اصلی دریاچه سد کرج میباشد.
مبدأ صعود:
دسترسی به قله خلنو معمولاً از طریق یکی از سه راه زیر انجام میگیرد:
۱- عمومیترین مسیر از طریق طریق روستای لالون (ارتفاع ۲۴۰۰ متر) به گردنه ورزاب، قلههای برج و خلنو کوچک
۲- از طریق روستای شمشک (۲۶۰۰ متر) به قله سرک چال، برج و خلنو کوچک.
۳- از طریق دره وارنگه رود و دریاچه خلنو.
پس از گذر از فشم و سهراهی لالان، به روستای لالان و میدان اصلی روستا میرسیم که مبدا شروع برنامه است.
درباره روستای لالان:
لالان یا لالون از روستاهای دهستان رودبار قصران بخش رودبار قصران شهرستان شمیران استان تهران ایران است. به علت وجود گلهای لاله، به این روستا لالگون، یا لالون گفته میشود، و دارای چشمه آب گازدار طبیعی که بومیهای روستا به آن چشمه تلخاب میگویند. تورهای گردشگری زیادی برای بازدید از آبشار به منطقه میآیند.
چشمانداز قله:
آزاد کوه – شمال و شمال شرق - دره وارنگهرود - خطالراس سرکچال - جانستون
پوشش گیاهی:
گون، گلپر، لاله، شقایق، زرشک، سیرک، لوچک، گزنه، و... نام برد.
پرندگانی همچون عقاب طلایی، هما، کبک، دری، چکاوک، هدهد و حیواناتی مانند گراز، قوچ، میش، کل و بز، خرس قهوهایی، گرگ و ... در این منطقه یافت می شوند.
وضعیت جوی در روز اجرای برنامه:
صبح آسمان صاف و آفتابی بود و بعد از ظهر کمی ابری بود و وزش باد قابل توجهی هم نداشتیم.
وضعیت آب در منطقه:
از ابتدای مسیر رودخانه وجود دارد که به دلیل دام و چندین گوسفندسرا استفاده از این آب توصیه نمیشود.
چشمه تلخآب در میان مسیر (قبل از آبشار) که به دلیل طعم و مزه ناخوشایند قابل آشامیدن نیست.
بعد از آبشار و قبل از گردنه یک چشمه گوارا وجود دارد. (از روستا این نقطه حدودا ۴ ساعت پیمایش مسیر داریم)
وضعیت آنتندهی تلفن همراه:
تقریبا بعد از آبشار دیگر آنتندهی موبایل نداریم
شرح برنامه:
در جلسه روز سه شنبه (۱۰ مرداد) این برنامه به عنوان پیش برنامه برنامه شاخص باشگاه تعیین شده است؛ برای شناسایی افرادی که قصد شرکت در صعود شاخص شش ماهه اول باشگاه (قله علمکوه) را دارند و به همین دلیل تعداد افراد شرکتکننده در برنامه زیاد بود.
روز جمعه با دو دستگاه مینیبوس از میدان آزادی و امام حسین (ع) به سمت فشم حرکت کردیم. ساعت حرکت از میدان آزادی ۰۳:۳۵ و مینیبوس دوم با ۵ دقیقه تاخیر به دلیل دیرآمدن یکی از دوستان ساعت ۴:05 دقیقه بود. بعد از میدان امام حسین چند توقف در مسیر برای سوار کردن افراد گروه داشتیم و نهایت پس از گذر از فشم و سهراهی لالان، ساعت ۰۵:۱۰ به روستای لالان رسیدیم. (مسافت از میدان امام حسین تا روستای لالون حدودا ۵۰ کیلومتر است)
در میدان اصلی و روبروی مسجد توقف کردیم و پس از آماده شدن همنوردان، حرکت گروه به سرقدمی آقای نجاری به سمت بالای روستا (شمال) و در امتداد رودخانه شروع شد. بعد از گذشتن از کوچهها و باغویلاهای در حال ساخت ساعت ۰۶:۰۰ به ابتدای مسیر رودخانه در دره لالون رسیدیم. در مسیر تنگه لالون و بستر رودخانه چند بار مجبور به عبور از رودخانه شدیم که مرتبهی اول عبور از روی تخته چوب باریکی است که مدتهاست برای عبور روی رودخانه گذاشته شدهاست و بعد از آن همه چند بار از روی سنگهای داخل رودخانه عبور کردیم که به دلیل اینکه سطح آب خیلی بالا نبود برای عبور مشکل خاصی نداشتیم و به تعویض کفش و استفاده از صندل نیازی نشد. در مسیر رودخانه که در ته دره جاریست، بر روی رود از یک طرف به طرف دیگر پلی ضخیم از برف و یخ (برفچاله) به شکل طاق تشکیل شده است (فاصلهی بین طاق و سطح رودخانه در فصل بهار به ۳ متر میرسد)
بعد از رودخانه به یک پاکوب طولانی با شیب خیلی کم مسیر را ادامه دادیم. از ابتدای مسیر چند نفر از دوستان از گروه فاصله گرفتند و توانایی رسیدن به گروه را نداشتند. ساعت ۰۷:۱۰ به تلخاب یا تلخون رسیدیم. که بنا به نظر سرپرست و مسئول فنی برای پیشمایش بیشتر در خنکای سایهی کوه، صبحانه را به بعد از آبشار موکول کردیم.
لازم به ذکر است که آب این چشمه کاملا تلخ است و که ناشی از املاحی است که در درون آب است . این چشمه از زیر سنگی سرخ میجوشد که این اب سنگهای اطراف را نیز به رنگ سرخ مایل به مسی دراورده است.
ساعت ۰۸:۰۵در بالای آبشار برای صرف صبحانه توقف کردیم. محل آبشار لالون به دلیل وجود چندین سطح صاف و دسترسی آسان آب، محل شبمانی بیشتر تیمهایی است که قصد صعود دو روزه به قلل خلنو را دارند. همچنین در این فصل این محل گوسفندسرا و محل نگهداری دام است.
بعد از آبشار شیب مسیر بیشتر شده و روند کلی حرکت به سمت شمال و شمال شرق است. و کمکم گردنه ورزآب و قله برج قابل رویت شد.
آقای نجاری قانون یک ساعت ۵ دقیقه استراحت را رعایت میکردند و بعد از یک ساعت پیمایش قبل از گردنه پنج دقیقه استراحت کردیم و به تشخیص سرپرست و مسئول فنی تیم دو دسته شد. یک تیم به سرقدمی آقای نجاری و یک تیم به سرقدمی خانم دادوند به سمت گردنه حرکت کرد. هدف از دو دسته شدن تیم سنجش دوستانی بود که قصد شرکت در برنامه علمکوه را داشتند. تیم اول در ساعت ۱۰:۳۰ به گردنه رسید و بدون توقف مسیر را به سمت قله برج ادامه داد. مسیر صعود به قله بعد از گردنه به دو شکل است. مسیر کفی سمت شرق گردنه (موسوم به کاسه خلنو) که پاکوب مشخصی دارد و تا زیر قله پیش میرود و با یک شیب زیاد به سمت شمال به قله میرسد و در واقع قلهی برج و خلنو اول را صعود نمیکند. مسیر دوم مسیر قله برج، قله خلنو کوچک و قله خلنو است که تیم قصد صعود از این مسیر را داشت. در مسیر صعود به قله برج شیب مسیر بیشتر میشود و به دلیل بافت سنگی ناهمگون سرعت حرکت تیم را نسبتا کند میکند.
تیم اول در بین راه استراحتی ۵ دقیقهای زیر قله برج داشت که اولین نمای قله دماوند و آسمانکوه به خوبی دیده میشد. ساعت ۱۱:۴۲ تیم اول به قله برج با ارتفاع ۴۳۱۰ رسید و به دستور سرپرست برای رسیدن تیم دوم توقف کرد.
بنا به اعلام سرپرست اگر تیم دوم در زمان مناسبی به قله برج میرسید اجازه صعود به قله خلنو را داشت که تیم دوم با نیم ساعت فاصله به قلهی برج رسید. اما پنج نفر از دوستان قادر به ادامه مسیر نبودند و سرپرست برنامه از آنها خواست که در گردنه منتظر تیم بمانند. دوستان اعلام کردند که با استراحت بیشتر میتوانند به قله برج صعود کنند اما زمانبندی برنامه و مسیر طولانی این اجازه را به سرپرست گروه نمیداد که بیشتر از این تیم را متوقف کند.
در قله برج تیم مجدد به دو دسته تقسیم شد. تیم اول دوستانی که قصد صعود به علمکوه را داشتند (به سرپرستی آقای میرجلالی و مسیر سیاهسنگها)، تصمیم به عبور از تیغههای ژاندارک را گرفتند. این تیم ۱۲ نفر و با همراهی آقای میرجلالی و آقای فولادی به سمت تیغهها حرکت کردند و از نفرات با تجربه برای حمایت سایر نفرات بهره گرفتند.
گروه دوم به سرقدمی آقای نجاری ابتدا از یال شمالی در مسیر سنگی کمی فرود داشت و بعد از تراورس و گذراندن رگههای سنگی مسیر و با عبور از زیر قله خلنو اول به سمت قله حرکت کرد. گروه اول چندبار مجبور به توقف شد به دلیل اینکه گروه دوم از زیر تیغهها عبور میکرد و خطر ریزش سنگ وجود داشت.
گروه اول از قله برج در جهت شمال به سمت تیغههای ژاندارک حرکت کرد. مسافت طولی تیغهها خیلی کم و در عین حال نیاز به دقت در گرفتن گیرههای مناسب دارد. سنگهای روی تیغه ساختار زبر و غیر ریزشی دارد. در دو طرف تیغه شیب بسیار تندی وجود دارد که در مواقع لزوم میتوان از سمت جنوبی و کمی پایینتر از آن، تیغه را تراورس کرد. البته بعد از سوار شدن روی تیغه، تراورس آن از پایین دارای ریسک بالاتری است. کمی جلوتر قسمتی از تیغه با شکافی دو متری از هم جدا شده که چالش مسیر هست. آقای فولادی با عبور از شکاف جهت حمایت باقی دوستان تیم اقدام به ایجاد کارگاه طبیعی کرد. با راهنمایی آقای فولادی به صورت تک به تک از شکاف عبور کرده و به مسیر ادامه دادند و پس از عبور از تیغهها در ادامه به گروه دوم ملحق شدند.
ساعت ۱۴:۰۵ گروه ۲۳ نفره موفق به صعود قله شد. و بعد از ۲۰ دقیقه توقف با سرقدمی آقای میرجلالی به سمت جنوب حرکت کرد. برای دسترسی به پاکوب مناسب برگشت باید خطالراس بین خلنو بزرگ و کوچک را تا میانه بازگردیم و به سمت جنوب سرازیر شویم. قسمتهایی از مسیر برگشت شناسکی میشود که سرعت فرود تیم را بیشتر میکرد. در این منطقه هنوز برفهای آب شده باقی مانده بود. این مسیر به عنوان مسیر صعود نیز محسوب میشود.
ساعت ۱۵:۴۰ تا ۱۶ در گردنه ناهار صرف شد. در ساعت ۱۷:۵۲ در گوسفندسرا به پنج نفر باقی گروه پیوستیم و در ساعت ۱۹:۲۰ در ابتدای رودخانه استراحت کوتاهی داشتیم و ساعت ۲۰:۳۰ به روستا رسیدیم و پایان برنامه اعلام شد. به دلیل ترافیک زمان برگشت به تهران بیشتر طول کشید و ساعت ۱۲ به میدان امام حسین رسیدیم.
کل مدت زمان صعود و فرود: ۱۴ ساعت و ۵۰ دقیقه
مدت زمان صعود به قله: ۸ ساعت و ۵۰ دقیقه
مدت زمان فرود: ۶ ساعت
مسافت پیمایش شده: ۲۱.۹ کیلومتر
ارتفاع گرفته شده: ۲۰۷۹ متر
شیب میانگین مسیر: ۱۸درجه
هزینه برنامه: هر نفر ۳۰۰۰۰ تومان
نکات و ملاحظات برنامه
1-با توجه به سختی قله گزینشی نسبت به افراد شرکت کننده صورت گرفته نشده بود.
2-تعداد نفرات شرکت کننده برای چنین قلهای بسیار بالا بود.
3-دو دسته شدن تیم باعث بر هم ریختن شرایط روانی حاکم در تیم شد.
4-تفاوت محل سوار شدن و پیاده شدن موجب اعتراض افراد شرکت کننده شد.
5-اعتراض بعضی از دوستان به سرپرست نسبت به اجازه عدم صعود به قله
6-حضور پیکسوتان و مربیان باشگاه باعث شد که افراد بتوانند در موقعیتهای مختلف از تجربیات آنها استفاده کنند.