سال نو مبارك

سال، نومی شود، زمین نفسی دوباره می کشد، برگ ها به رنگ در می آیند ، گل ها لبخند خود را به ما هديه مي دارند و تجديد حيات را كه نشانه اي از قدرت بي پايان الهي است نويد مي دهند . دراین رویش سبز و حيات دوباره ي طبيعت ،جايگاه ما كجاست ؟ سهم و نقش ما چیست؟ بياييد ما نيز سال و بهار نو را فرصتي نو براي تازه شدن و بازنگري بر چگونه زيستن بدانيم . به ديگران ، به طبيعت و هرچه درآن هست، مهر بورزيم و خدا را شاكرباشيم كه همچنان فرصت زنده بودن و زندگي كردن را به ما ارزاني داشته است.با كاستن از زياده خواهي ها،اهميت بيشتر به اخلاق فردي و اجتماعي ، توجه به مصرف صحيح آب و ديگر منابع طبيعي و همچنين حفظ محيط زيست و يادآوري به ديگران ،در راه اعتلاي خود و جامعه قدم برداريم، همانگونه كه حافظ رحمت الله عليه مي فرمايد: نو بهار است در آن کوش که خوشدل باشی که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است حیف باشد که ز کار همه غافل باشی نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف گر شب و روز در این قصه مشکل باشی گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی