گزارش برنامه صعود زمستانی دره یخار دماوند کوه

/Content/files/41c168d5220e4998bfc5f29c25605f0b/77572aa122444d5aa3df7fac4919e8c8.jpeg

گزاش برنامه"اولین صعود زمستانی دره یخار دماوند کوه" و گشایش مسیر " یخچالهای ایران" با شعار: یخچالهای طبیعی؛سدهای بی دیوار یخچالهای کوهستانییکی از اصلی ترین منابع آبی ایران محسوب می شود که متاسفانه تحت تاثیر گرمایش زمین که ما نیز موجب آنیم، در حال نابودی اند. از سال 87 که برای اولین بار رفته بودیم دره یخار دایماً این سوال را با خود داشتم که چرا حرفی از صعود زمستانی این دره به گوشم نرسیده است! با خود می گفتم شاید زیاد دقیق نشده ام وگرنه اینجا مکانی نیست که دوستداری برای خود نداشته و به زمستان آن فکر نشده باشد. از همان موقع در این باب ککنجکاو شدم و از هر کسی که میشناختم در مورد دره یخار و تاریخچه صعودهایش می پرسیدم. در همین حین نیز از سفر به این دره باشکوه غافل نبودم و تقریبا سعی می کردم هر سال یک برنامه در این منطقه اجرا نمایم. واقعاً این جبهه از دماوند کوه شکوهی خاص دارد. سنگ ها و صخره ها در ترکیبی زیبا و سازگار با نوارها و دهلیزههای یخچالی اگر چه بی نظم به نظر می رسند اما نظمی درونی را در چینش خود به رخ می کشند که لذت دیدارش را دو چندان می کند. هیچ وقت نیز به طور دقیق نمی دانستم که به دنبال چه چیزی به این دره پای می گذارم اما اکتشاف و دیدن مکانهای جدید که حالتی ماجراجویانه نیز دارد لذتی درونی برای چنین برنامه ای در من ایجاد می کرد. همیشه بر این باور بوده ام که کشور ایران بمانند اکثر ابعاد دیگرش، در زمینه کوهستان نیز استعدادهای فراوانی دارد و به اندازه ای کوه و مسیر کوهنوردی دارد که می توان سالها و عمرها بر همین کوهستانها کوهنوردی نمود و بر مسیرهایش مشغول بود. خوشبختانه کوهنوردان مستعدی نیز در این مرز و بوم بوده اند و نیز هستند که صعودهایی زیبا و جدیدی را بر رخسار کوهستانی ایران انجام داده اند اما گاهاً می بینیم که توزیع این صعودها در میان مناطق کوهستانی و یا در میان فصول مختلف یکسان نبوده است. به طور مثال صعودهایی که در منطقه تخت سلیمان انجام می شود قابل مقایسه با صعودهای منطقه زردکوه بختیاری نیست.درست است که عوامل متعددی بر جاذبه ها و دافعه های مسیرهای کوهنوردی تاثیر دارد اما نمی توان کتمان کرد که برخی مسیرهای کوهنوردی، اندکی بیش از سایر مسیرها مورد غفلت واقع شده و ناشناخته مانده اند. شناختی که کوهنوردان ایرانی از مسیر جنوبی دماوند دارند قابل مقایسه با مسیر دره یخار نیست! حتی به جرعت می توان گفت که کمتر کسی برای انجام صعودهای فنی و چالش بر انگیز به سراغ دماوند می روند. در واقع بیشتر از هر چیز دماوند را به ارتفاع و گاهاً نیز به سرما و بادهای زمستانیش می شناسیم. در اینکه دماوند معروفترین کوه ایران است شکی نیست، اما شاید کمتر شناخته شده ترین مسیر کوهنوردی ایران را بتوان "دره یخار" نامید. مسیری بکر،باشکوه، چالش برانگیز و طولانی که همه مهارتهای یک کوهنورد را به چالش میکشد و تحلیل و تصمیم یک کوهنورد را در حدی بالا به کار می برد. با همه این اوصاف واقعاً انصاف نیست که ما قدم در چنین مسیرهایی نگذاشته و حتی نشناخته، صعودهایی را در خارج از مرزهای ایران جستجو کنیم. متن کامل گزارش