گزارش برنامه قله سه چال

بسم الله الحمن الرحیم گزارش برنامه قله سه چال تاریخ اجرای برنامه: 19 مهرماه 1392 قله سه چال یکی از قلل خط الرأس هرزه کوه است. خط الرأس هرزه کوه نام مجموعه ای از قله هاست که بلندترین قله آن به همین نام مشهور است. این خط الرأس درامتداد غرب به شرق کشیده شده است و نخستین قله آن درسمت غرب سکه نو و آخرین قله آن درسمت شرق هرزه کوه نام دارد و پس از آن به قله برج متصل می شود. این خط الراس از سمت شمال به دره وارنگه رود و از سمت جنوب به دره دریوک محصور می شود. قله سه چال با ارتفاع 3942 متر (اندازه گیری شده توسط GPS شخصی) از سطح دریا دومین قله از لحاظ موقعیت مکانی از سمت غرب خط الراس بعد از قله سکه نو است. این نخستین صعود باشگاه تهران به این قله بود و بدین جهت آشنایی افراد با مسیر صعود قله کم بود. ساعت 4 صبح در میدان امام حسین قرار داشتیم و راس ساعت حرکت کردیم و در ساعت 7 صبح مسیر کوهپیمایی خود را از کنار کاخ آغاز کردیم. مسیر دسترسی به قله، جاده چالوس، بعد از گچسر جاده دیزین، پیست اسکی دیزین می باشد. گروه که به سرپرستی خانم رجبلو رهبری می شد متشکل از نوزده نفر از اعضای باشگاه و دو نفر مهمان بود. نفرات شرکت کننده عبارتند از: آقای نوربخش، آقای رئوفی، آقای دهقانی، آقای زمانی، آقای حسینی شرقی، آقای رسولی، آقای شمعدانی، آقای نوری، آقای حسن زاده، آقای حقگو، آقای ناظری، آقای اسدی، آقای نگهبان، آقای دباغی، آقای حبیبی، خانم حسینی، خانم عاملی، خانم خادمیان، خانم رجبلو ، به همراه دو مهمان . مسیر قله هرچند پر فراز و نشیب بود اما سر قدمی آقای رئوفی باعث شد سختی راه آنچنان محسوس نباشد و تمامی دوستان بتوانند به قله صعود کنند. مسیر را از کنار کاخ به سمت شمال پی گرفتیم و بعداز حدود یک ساعت مکان مناسبی را برای صرف صبحانه انتخاب کردیم. بعد از آن شروع به حرکت کردیم در حالی که قله را پیش روی خود می دیدیم. کمی بعد در مسیرمان قسمتی سنگی بود که درگیر شدن با آن جذابیت برنامه را برایمان دوچندان کرد. هم چنان از فراز و نشیب های پیش رویمان گذر کردیم تا به آخرین و بلندترین آن رسیدیم که اختلاف ارتفاعش با دره پس از خود چیزی حدود 130 متر بود. قبل از این اتفاق بسیار جالبی افتاد که شور و شادی خاصی به هر کداممان بخشید و آن دیدن سه راس آهو بود که در دره سمت چپمان که به روستای ولایت رود منتهی می شد در حال فرار بودند. بعد از اندکی استراحت زیر قله شروع به حرکت کردیم. مسیر پوشیده از سنگ های لغزان بود و این کار ما را بسیار سخت می کرد اما بالاخره در ساعت 12.30 به قله رسیدیم. یکی از خصوصیات قله سه چال دید خوب آن به قلل منطقه است، به همین سبب یک کلاس خوب منطقه شناسی توسط آقای حسن زاده برای بچه ها برگزار شد که بسار مفید بود.در سمت جنوب قله سی چال به خوبی مشخص بود. در سمت غرب قله سکه نو و در دوردست علم کوه و قلل اطراف آن مشخص بودند. در شمال غربی قلل دونا و سوتک نمایان بودند و در همان راستا کمی دور تر قلل وره وشت و شاه پیل کوه. در سمت شمال کمانکوه، سرماهو، یخچال و کهنو به خوبی رخ می نمودند. در شمال شرقی نرگس ها و در شرق خط الراس هرزه کوه ها وبرج و خلنو معلوم بودند. در جنوب شرقی هم کلون بستک که از ابتدای مسیر یار و همراهمان بود و سرکچال را می دیدیم. بعد از کمی استراحت به سمت پایین حرکت نمودیم ودر مسیر بازگشت در نخستین دره مسیرمان را از مسیر رفت تغییر دادیم و به سمت دره دریوک که در سمت شرق بود حرکت کردیم. به رودخانه که رسیدیم برای صرف نهار ایستادیم و بعد از آن پس از حدود یک ساعت استراحت در ساعت 15:40 مسیرمان را از کنار رودخانه به سمت پایین پی گرفتیم و در نهایت ساعت 17.15 به کنار جاده آسفالت رسیدیم. در مینی بوس علی رغم خستگی ، همه پر انرژی بودند و تا تهران که حدود 2.30 ساعت طول کشید همه سرحال بودند. در پایان از همه دوستانی که در این برنامه زحمت کشیدند، علی الخصوص خانم رجبلو بسیار تشکر و قدردانی می کنم. در پایان لازم است از زحمات سرپرست برنامه، سرکار خانم رجبلو تشکر و قدردانی کنم که با مدیریت صحیح و عملکرد بسیار قابل قبول تیم را رهبری کردند و برنامه را به خوبی اجرا نمودند. پایان