گزارش برنامه یال داغ

گزارش برنامه صعود به جبهه شمالغربی دماوند ( یال داغ ) یال سرداغ دماوند یکی از یال های فرعی و زیبای دماوند می باشد که از گردنه مرتفع داغ آغاز میگردد و غرب دماوند را از ناحیه شمالی آن جدا می کند. این یال فاقد جان پناه می باشد و یکی از سرد ترین و باد گیر ترین یال های دماوند می باشد که صعود های زمستانی معدودی روی آن انجام شده و همین صعود های معدود نیز گاهی با حوادث نا گواری همراه بوده است. از دلایل معدود بودن صعود های زمستانی این یال دور بودن مبدا این یال ، بادگیر بودن، درگیری با سنگ, عدم آنتن دهی موبایل و نداشتن جانپناه می باشد. تمامی کسانی که پا به دشت ناندل و جبهه های شمالی دماوند گذاشته اند بی شک در سمت غرب خود یالی طولانی و زیبا را دیده اند که از کف دشت مرتفع تری سربرآورده و تا قله امتداد می یابد. آن دشت مرتفع همان دشت سرداغ است که یال غربی دماوند در میانه ی آن واقع شده و این یال طولانی انتهای آن دشت مرتفع 3700 متری است. صعود این یال پرعظمت، پیش از آنکه خودش چالش برانگیز باشد، دستیابی به آن بزرگترین چالش پیش رو محسوب می شود. در فصل تابستان به علت مسدود نبودن جاده ی منتهی به دشت سرداغ و رونق دامداری در این منطقه می توان با ماشین و پس از عبور از یال غربی خود را درست به ابتدای این یال رساند. ابتدای یال کمی گنگ بوده و از تعدادی یالهای کوچک و فرعی تشکیل شده که همگی در نهایت به یال اصلی ختم می شوند. این یال به صورت انفرادی از ارتفاع 4300 متری بین دو یخچال عظیم شمال غربی و سیوله با پوششی از صخره وسنگلاخ بالا می رود. شرح گزارش: تیم اعزامی باشگاه کوهنوردی تهران چهار شنبه بعد از ظهر 10 تیر ماه از سه راه تهرانپارس حرکت خود را با دو دستگاه وسیله نقلیه شخصی به سمت پلور و رینه آغاز کرد. شب را در منزل آقای لاریجانی گذراندیم و صبح پنج شنبه ساعت شش با یک دستگاه لندرور به سمت دشت سرداغ حرکت کردیم. مسیر حرکت تا پارکینگ با مسیریال غربی دماوند مشترک می باشدکه تقریبا با ماشین دو ساعت تا پارکینگ غربی راه است و از دو راهی پارکینگ تا دشت سرداغ با ماشین بیست دقیقه زمان نیاز است. ساعت هشت ونیم به دشت سرداغ رسیدیم هوا آفتابی , خنک و همراه با وزش بادی ملایم بود. کوله ها ی سنگین را از باربند ماشین پیاده کردیم. لوازمی که همراه برده بودیم, تقریبا لوازم زمستانی بود. ست گرتکس و کت پر،کفش یک پوش سنگین، کرامپون، چادر، کیسه خواب، هارنس، کلنگ،کلاه کاسک و طناب. بعداز بررسی نظری مسیر وتطبیق با کروکی حرکت کردیم. بعد یک و نیم ساعت حرکت از دشت به ابتدای شیب رسیدیم شیب تند و مسیر گرده ای بود. ما باید تقریبا تا ارتفاع 4700 متری صعود میکردیم. ساعت 12:30 در محل مناسبی به مدت یک ساعت ناهار خوردیم و سپس مسیر را ادامه دادیم و تقریبا ساعت 4 بعدازظهر به محل شب مانی رسیدیم. روی گرده چند جای چادر بود که با برف و یخ پوشیده شده بود. برفها را کنارزدیم زیر برفها یخ بود که نیاز به کندن توسط کلنگ داشت سپس هر نفر با کندن یخها محلی به اندازه یک چادر ایجاد کرد. هوا صاف وهمراه با کمی وزش باد بود. هرچقدر به غروب نزدیکتر میشدیم سردتر میشد. با خوردن شام آماده صعود فردا شدیم. حدودا ساعت 10 شب بود که تمامی نفرات به خواب رفتند. ساعت از 2 نیمه شب گذشته بود که صدای باد از خواب بیدارمان کرد. هوا سردتر شده بود و با توجه به اینکه در این زمینه (وزش باد) یال داغ سرآمد است تصمیم به پوشیدن کت پر گرفتیم. ساعت 5:30 صبح بیدار باش بود که بعد از صرف صبحانه با صلاح دید سرپرست، کرامپون ها را اندازه کردیم و هارنسها را پوشیدیم و به سمت قله حرکت کردیم. هرچه بیشترارتفاع می گرفتیم، شیب بیشتر میشد. هوا هم سرد و وزش باد زیاد تر شده بود. گرده لش بوم در سمت غرب و یال شمالی در سمت شرق خود نمایی میکند. با توجه به دست به سنگ بودن برخی جاها و همراه داشتن کوله های سنگین سرعت تیم کمتر شده بود. با عبور از مسیر گرده ای، به محل تلاقی دو یخچال رسیدیم. اینجا برای ادامه مسیر باید از روی یخچال شمال غربی صعود میکردیم کرامپون ها را بستیم و وارد طناب شدیم. دو کرده سه نفره تشکیل دادیم و با یک کلنگ و یا یک کلنگ و یک باتوم صعود رو ادامه دادیم. امکان صعود تا نزیکی قله از روی یخچال وجود داشت ولی در ارتفاع حدود 5400 متری به بالا، شیب مسیر بسیار زیاد می شد که خود مستلزم استفاده از تبر یخ و فنون یخ نوردی بود. با مشورت مسول فنی و سرپرست تصمیم بر آن شد که تیم به سمت غرب متمایل شود تا ازروی گرده حرکت کنیم. مسیر پوشیده از برف بود بعضی جاها برف کوبی و بعضی مسیر ها یخ زده بود مسیر مشخصی به سمت قله نبود و این قدرت مسیر یابی خوبی را می طلبید. در مسیرشکافهای یخی بزرگ وکوچکی بود که باید آنها رو دور میزدیم. به تدریج وزش باد آنقدر زیاد شده بود که حرکت را دچار مشکل میکرد. انگار این راه را پایانی نیست. انتخاب نفرات مناسب در برنامه، اینجا خود را نشان میدهد و با توجه به آمادگی و تجربه خوب نفرات تصمیم بر ادامه مسیر است. دیگر میشد مسیر یال غربی وچند نفری که در مسیر بودند را دید. از این نقطه به بعد می شود با تراورس از روی یخچال به سمت مسیر یال غربی رفت ولی مسیر اصلی را ادامه می دهیم. کم کم بوی گوگرد که حاکی از نزدیکی ما به قله است به مشام می رسد. سرانجام ساعت 2:30 به قله رسیدیم. مسیری که ما را به قله منتهی کرد یک مسیر با شیب زیاد و گرده ای بود که علاه بر یخچال، دست به سنگهای زیادی هم داشت. حرکت با کرامپون، کوله سنگین و وزش باد زیاد، باعث طولانی شدن زمان صعود ما شده بود. با گرفتن چند عکس مسیر برگشت را از جبهه جنوبی در پیش گرفتیم. کمی پایین تر روی یخچال رفتیم و تقریبا تا بارگاه سوم را از روی یخچال پایین آمدیم. اطراف بارگاه پر از چادر بود و منطقه شلوغ به نظر می رسید. بعد از کمی استراحت و صرف نهار در بارگاه سوم به سمت گوسفند سرا حرکت کردیم تقریبا نزدیک غروب ساعت 8:30 به گوسفند سرا رسیدیم و با لندرور به سمت رینه راه افتادیم. نفرات شرکت کننده: نوید هنرکار )سرپرست(، حسین صالحی )کمک سرپرست( ، مهران امیری )مسئول فنی(، داود شعبانی )عکاس(، ابوالفضل زمانی و نادر حسینی. نکات: از آنجایی که در طول مسیر موبایل آنتن دهی ندارد بایستی از تلفن ماهواره ای استفاده کرد یا با یک تیم پشتیبان برای اطمینان بیشتر هماهنگ کرد. با توجه به شیب مسیر و سنگلاخی بودن آن، کمبود جای مناسب برای چادر زدن کاملا محسوس است لذا قبل از خرابی هوا باید مکان مناسبی را برای برپا کردن چادر انتخاب کرد که این مکانها از جمله در ارتفاع 3700 دشت سر داغ و ارتفاع 4700 متری می باشند. در ارتفاع حدود 4700 برای 7-5 چادر جای مناسب وجود دارد که بصورت پراکنده روی قسمتهای مختلف شیب قرار دارد. با توجه به بادگیر بودن منطقه استفاده از تجهیزات کامل و مناسب بسیار حایز اهمیت است که تاثیر این موضوع در زمستان دو چندان می شود. سعی شود برای بازگشت از مسیر جنوبی دماوند استفاده شود (که خود مستلزم حمل کوله تا قله می باشد) زیرا در صورت بازگشت از مسیر شمال غربی، باتوجه به گرده ای بودن مسیر، زمان بسیاری از دست می رود. این جبهه از دماوند، یکی از سخت ترین و خطرناکترین جبهه ها می باشد لذا اجرای زمستانی این برنامه مستلزم داشتن تجربه بالا، تجهیزات بسیار مناسب و کامل، آمادگی جسمانی خوب، شناخت کافی از خطرات احتمالی و آمادگی مواجهه با طوفان های شدید که گاها تا چند روز ادامه دارد، می باشد. با تشکر از تیم سرپرستی و تمامی دوستانی که ما را در اجرای بهتر این برنامه یاری کردند. گزارش از نادر حسینی تصاویر: