روز مادر مبارک:یک پاراگراف متن و چند بند شعر
جمله ی معروفی هست که سعی در توصیف کیفیت دوستی خداوند نسبت به بندگان را دارد: "دیگران را باگناهان و اشتباهاتشان دوست داشته باش تا بدانی دوست داشتن الهی یعنی چه". به عبارتی خداوند بندگان خود را در عین اشتباهات و گناهانی که مرتکب می شوند باز دوست می دارد و می دانیم زمانی که همگان رشته های دوستی را می گسلند تنها اوست که بر این بند پایدار است. اما نکته ای که در این میان مستتر است نزدیکی نوع دوستی مادر به فرزند با دوستی خداوند به بنده می باشد. تنها بشری که به نوع دوستی الهی نزدیک است "مادر"است. اوست که فرزندان خود را در عین گناهان و اشتباهاتشان باز دوست دارد. شعر ماندگار ایرج میرزا نیز مصداق نوع دوستی مادر به فرزند است که صبغه الهی دارد. داد معشوقه به عاشق پیغام که کند مادر تو با من جنگ هرکجا بیندم از دور کند چهره پرچین و جبین پر آژنگ با نگاه غضب آلود زند بر دل نازک من تیری خدنگ مادر سنگدلت تا زنده است شهد در کام من و تست شرنگ نشوم یکدل و یکرنگ ترا تا نسازی دل او از خون رنگ گر تو خواهی به وصالم برسی باید این ساعت بی خوف و درنگ روی و سینه تنگش بدری دل برون آری از آن سینه تنگ گرم و خونین به منش باز آری تا برد زاینه قلبم زنگ عاشق بی خرد ناهنجار نه بل آن فاسق بی عصمت و ننگ حرمت مادری از یاد ببرد خیره از باده و دیوانه زبنگ رفت و مادر را افکند به خاک سینه بدرید و دل آورد به چنگ قصد سرمنزل معشوق نمود دل مادر به کفش چون نارنگ از قضا خورد دم در به زمین و اندکی سوده شد او را آرنگ وان دل گرم که جان داشت هنوز اوفتاد از کف آن بی فرهنگ از زمین باز چو برخاست نمود پی برداشتن آن آهنگ دید کز آن دل آغشته به خون آید آهسته برون این آهنگ: آه دست پسرم یافت خراش آه پای پسرم خورد به سنگ به هر حال در توصیف اوصاف نیک مادر سخن بسیار است اما نه مجال آن اینجاست و نه کسی به آن اوصاف بی علم روز مادر مبارک روابط عمومی باشگاه کوهنوردی تهران
