این قسمت: علی اکبر باقر اوغلی

علی اکبر باقر اوغلی در سال 1326 در شهر تبریز بدنیا آمد . موقعیت کوهستانی این شهر و علاقه ایشان به کوهنوردی موجب گردید تا ایشان در حدود سن 22 سالگی(1348) کوهنوردی مستمر را آغاز نماید. کوه"عدن بن علی" مکانی بود که ایشان اغلب اوقات برای کوهپیمایی و کوهنوردی به آنجا می رفتند و درواقع همان جایی بود که ایشان کوهنوردی جدی را شروع نمودند. بعدها کوههای مرتفع آذربایجان خواستگاهی برای مقاصد کوهنوردی اشان شده و در طی سنوات آتی کوههایی چون:سهند،سبلان،دماوند،دنا،کلات نادری و اکثر کوههای ایران مقاصد فعالیت های کوهنوردی ایشان گردید. علی اکبر باقر اوغلی با همنوردانی چون داود باقریان،رضا نجاری،ستارطالب رضوان،ایرج ناصریان،حسن دباغی، حسن فولادی به کوهنوردی می پرداخت. بی شک عمق شخصیتی ایشان و بلندای نفس وی از قله هایی که پای گذارده اند فراتر بوده است. وی همواره از حامیان پایداری گروه کوهنوردی تهران(باشگاه) بوده وشالوده گروه کوهنوردی تهران را از ابتدا بر صداقت و سادگی می دانند. ایشان از هیئت مدیره های ادوار باشگاه کوهنوردی تهران سپاسگذاری کرده و امید وارند که باشگاه مذکور با همفکری تمامی اعضاء،پایدار باشد.