این قسمت:محمدعلی رئوفی

این قسمت : محمدعلی رئوفی آقای محمدعلی رئوفی محمد علی رئوفی متولد 1338 در محله نازی آباد و دارای 2 فرزند پسر و بازنشسته صنایع دفاع است. ایشان از سال 1356 کوهنوردی را شروع کرده و همراه برادر خود به کوه می رفت. در سال 1363 عضو گروه کوهنوردی تهران می شود و تا قبل از آن عضو هیچ گروهی نبود. به نظر ایشان بزرگترین کارهای انجام شده در گروه بدین شرح است : چاپ نشریه اوج ، برگزاری دو جشن بزرگ در سطح جامعه کوهنوردی یکی به مناسبت بیستمین سالگرد تاسیس گروه و دیگری به پیشواز هیمالیانوردان به مناسبت صعود قله گاشربروم 2 ، قهرمانی در مسایقات سنگنوردی جام شاهد سه سال متوالی ، اجرای برنامه های متعدد زمستانی در منطقه زردکوه در دهه 60 و 70 ، شروع هیمالیانوردی در گروه و در نهایت خرید مکان برای باشگاه در سال 90 با مشارکت بیش از 100 نفر از اعضا . ایشان در این مدت از عضویت خود مسئولیتهای مالی ، اجرایی و سرپرست گروه را عهده دار بوده است و البته اکنون که سمتی در هیئت مدیره باشگاه ندارند از هیچ کمکی به مجموعه دریغ نمی نمایند. از جمله برنامه های شاخصی که ایشان اجرا کرده است : زمستانی قله تخت سلیمان در سال 80 پشتیبانی برنامه زمستانه دیواره شاخک و بارگذاری آن مشترک گروه تهران و قزل همدان زمستانه قله سنبران در سال 64 زمستانه قله سبلان زمستانه قله حوض دال دنا زمستانه قله دو زرده زردکوه زمستانه قله خلنو زمستانه قله ناز زمستانه قله بینالود خط الراس آنه سرا – کالاهو – سیاه گوک خط الراس شاه رشید – کالاهو – کلجاران خط الراس شاه رشید – کالاهو – کرماکوه خط الراس سیاه کمان – علم کوه خط الراس لشگرک – ماسه چال خط الراس گردون کوه – خرسان جنوبی خط الراس پسندکوه – کل بزان خط الراس چالون – پسندکوه ایشان شدیدا به منطقه علم کوه و تخت سلیمان علاقمند است بطوریکه حدود 88 قله بالای سه هزار و چهار هزار و قلل بی نام در منطقه علم کوه و تخت سلیمان صعود نمودند . در این مدت از فعالیت کوهنوردی و بخاطر شغل خود به صعودهای خارج از کشور فکر نکرد ولی در داخل کشور صعودهای شاخصی را انجام داده است. آقای رئوفی در گروه خاطرات خوب زیاد دارند ولی بدترین خاطرات خود را از دست دادن دوستانش شهریار امیرسلیمانی ، اسماعیل ریاضی ، ایوب باهری ، پرویز غفاری ، حسن حقی ، علی نصراله و عکاس کوهستان فدرت اله کسرائیان عنوان می کنند. محمدعلی رئوفی از بدو تاسیس گروه تاکنون حضور مثمر ثمری داشته است. در این سالهای طولانی و پر فراز و نشیب ، در کنار گروه بوده اند . همیشه یار و یاور ، همیشه دلسوز ، همیشه پای کار و همیشه عاشق همچون عشق پدری به فرزندش. از او بسیار آموختیم ، یاد گرفتیم که چگونه عاشق گروهمان باشیم ، یاد گرفتیم که چگونه این چراغ را روشن نگه داریم ، یاد گرفتیم که چگونه به پیشکسوتان خود احترام بگذاریم ، یاد گرفتیم که چگونه به کوه برویم و ... آقای رئوفی مربی رسمی نیست ولی استادی به مدرک و مربیگری نیست. استاد محمدعلی رئوفی ماندگار است. برایش آرزوی سلامتی و موفقیت داریم .