گزارش برنامه

موقعیت جغرافیائی:

میشینه ‌مرگ با ارتفاع 4020 متر بلندترین قله البرز شرقی می‌باشد. این قله در شمال‌ شرقی استان تهران و در جنوب‌ شرقی استان مازندران قرارگرفته است و به نوعی مرز میان این دو استان (در این منطقه) می‌باشد. قله ۳۹۵۰ متری شاهوار در شهرستان شاهرود با پنجاه متر ارتفاع کمتر، بعد از میشینه‌مرگ در مقام دومین قله مرتفع البرز شرقی قرار گرفته است. شمال این کوهستان به مناطق ییلاقی آلاشت، چَرات و نِشِل، جنوب آن به جاده‌ای می‌رسد که در بین کوهنوردان به جاده لاسِم شهرت دارد. این جاده فرعی پل ارتباطی بین دو جاده اصلی فیروزکوه و هراز محسوب می‌شود. قلل مشهور دوبرار (قره‌داغ) در جنوب این جاده واقع است.

 

مبدأ صعود:

برای صعود این قله باید در کیلومتر 110 از جاده دماوند – فیروزکوه از سمت چپ وارد جاده دسترسی به بخش ارجمند که در ده کیلومتری فیروزکوه از جاده اصلی بعد از پمپ بنزین واقع شده و سپس به جاده فرعی که به روستای لزور منتهی می‌شد وارد شد. در روستا و بلوار اصلی از خیابان لاسک به سمت غرب حرکت می‌کنیم.

 

وجه تسمیه:

منبع معتبر ندارد.

 

چشم‌انداز قله:

- جبهه شمال شرقی کوه دماوند

- خط الراس دوبرار

 

پوشش گیاهی:

آویشن، نعناع، پونه، گلپر، انواع گلسنگ، گون، خرگوشک، کلاه میر حسن، کاکوتی، سیاه‌دانه، کاسنی, گل محمدی، بارهنگ، نعنای فلفلی و سبزی کوه

 

وضعیت  جوی در روز اجرای برنامه:

- آسمان صاف و آفتابی، در بعدازظهر همراه با لکه‌های ابر

 

وضعیت آب در منطقه:

- وجود منبع آب در ابتدای مسیر

- آب رودخانه (به دلیل وجود دام در منطقه استفاده از اون توصیه نمی‌شود)

- معجز چشمه

 

وضعیت آنتن دهی تلفن همراه:

با پیشروی در تنگه امکان برقراری ارتباط کمتر می‌شود

 

درباره روستای لَزور:

روستای لزور واقع در مرز استان تهران و مازندران واقع شده است که یکی از بزرگ‌ترین روستاهای استان تهران از توابع شهرستان فیروزکوه می‌باشد. در فاصله 165 کیلومتری شمال شرقی تهران و در 45 کیلومتری شمال غربی فیروزکوه در میان رشته‌کوه‌های البرز قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا حدود 2359 متر می‌باشد. همچنین از لزور به تنگه واشی یک جاده خاکی در دسترس می‌باشد. روستای لزور قدمتی بیش از چهارصد سال دارد و دارای پیشینه‌های تاریخی نیز می‌باشد که مهم‌ترین آنها امامزاده معصوم، امام‌زاده خوشنام، برج نیمه، قلعه قل دوش و پل سنگی می‌باشد.

 

شرح برنامه:

دو هفته قبل از اجرای برنامه و تصمیم‌گیری درباره دو روزه بودن آن تعداد کمی از دوستان ثبت‌نام کردند که مجدداً با اعلام یک روزه بودن برنامه حضور تعداد 14 نفر از دوستان قطعی شد. در ساعت 3 بامداد روز جمعه 29 مرداد 95 به وسیله مینی‌بوس آقای لسانی حرکت از خیابان اقبال به سمت فیروزکوه آغاز شد. در جاده فیروزکوه و بعد از گذشتن از منطقه هرانده، با توجه به تابلوی راهنمای بخش ارجمند به سمت روستای لزور حرکت کردیم و رأس ساعت 6 صبح در ابتدای خیابان لاسک رسیدیم و آماده صعود شدیم. در جهت شمال و بعد از عبور از منطقه مسکونی وارد جاده خاکی منتهی به تنگه راه رو ادامه دادیم. بعد از نیم ساعت حرکت در جاده به منبع آبی رسیدیم که برای برداشت آب مناسب بود. رأس ساعت 7 در محلی مناسب برای انجام نرمش صبحگاهی با راهنمایی آقای پهلوان‌زاده اعضا گروه خودشون رو گرم کردند. با ورود به تنگه‌ای زیبا که رود فرح‌رود در آن جاری بود حرکت از روی سنگ‌های رودخانه و در پاکوب کناری آن آغاز کردیم. با پیشروی در تنگه سنگ‌ها بزرگ‌تر و حرکت از روی آنها نیاز به‌دقت بیشتری داشت و برخی مواقع گروه دست به سنگ می‌شد. با پیمایش یک ساعته تنگه باریک‌تر شده و به محل عبور کامل از داخل آب رودخانه رسیدیم. با آماده شدن برای حرکت در آب و تعویض کفش وارده آب‌ شده و در 45 دقیقه مسیر رودخانه در آب طی شد. به دلیل سردی آب و تیز بودن سنگ‌های بستر رودخانه برای حرکت در آب حتماً کفش و یا صندل پیشنهاد می‌شد. دمای آب بسیار پایین بوده و در مواردی برای عبور از آبشارهایی با ارتفاع کم نیاز به دست به سنگ شدن و احتیاط کامل می‌باشد. این قسمت از مسیر به دلیل خیس بودن سنگ‌ها می‌تواند کاملاً خطر آفرین باشه.

بعد از بالا رفتن از آخرین آبشار با سنگ‌های لغزنده به منطقه بازتری که در دو طرف با یال‌ها محصور شده رسیدیم. تابش و گرمای نور آفتاب زیبایی اون منطقه رو دوچندان می‌کرد. با تعویض کفش‌ها  گروه در امتداد رودخانه به حرکت ادامه داد و در ساعت 9:30 به چشمه معجز که منطقه‌ای سرسبز بود رسیدیم و برای صبحانه توقف کوتاهی داشتیم. این منطقه معمولا برای کمپ و شبمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با حرکت در جهت شمال غربی و عبور از تنگه پیچ در پیچی به سد سیاه‌بند رسیدیم و از سمت راست که با دست به سنگ شدن و سپس بالا رفتن از پله‌های سیمانی سمت چپ، در ساعت 10:30 به دریاچه سیاه‌رود با ارتفاع 3017 متر رسیدیم. گروه در جهت شمال دریاچه مسیر رو با شیب ملایمی به سمت گردنه ادامه داد. ساعت 11:30 در ادامه حرکت از گردنه به سمت خط الراس در ارتفاع 3500 متر به حرکت ادامه دادیم. ساعت 13:30 با حرکت بر روی خط الراس که در برخی قسمت‌ها به صورت تیغه‌ای می‌شد حرکت کردیم. رأس ساعت 14 گروه با سرقدمی خوب استاد پهلوان‌زاده به قله اصلی رسید. گروه بعد از کمی توقف در جهت جنوب شروع به فرود از قله کرد. با رسیدن به منطقه‌ای کاملاً ریزشی و با شیبی تند چند ده متری با دقت و احتیاط کامل فرود انجام شد که با بررسی دوستان با تجربه‌تر ادامه آن مسیر متوقف شد و همان مسیر فرود را به صورت دست به سنگ به بالا برگشتیم. بهترین مسیر برای فرود همان مسیر صعود قله و یا حرکت بر روی خط الراس جنوب شرقی قله میشینه مرگ می‌باشد. با کمی حرکت به سمت غرب و با رسیدن به پاکوب به سمت جاده خاکی و دریاچه حرکت رو ادامه دادیم. در کنار دریاچه با پذیرایی گروهی از طبیعت دوستان مواجه شدیم که لذت برنامه رو دوچندان نمود. ساعت 18 با هماهنگی قبلی آقای گودرزی به وسیله یک دستگاه نیسان با طی مسافت 15 کیلومتری به روستای لزور برگشتیم و ساعت 19 گروه در سلامت کامل با مینی‌بوس به سمت تهران به راه افتاد. در انتها با گذر از ترافیک جاده دماوند ساعت 10:30 به تهران رسیدیم.

 

کل مدت زمان برنامه: 12 ساعت

مدت زمان صعود به قله: 8 ساعت

مدت زمان فرود: 4 ساعت

مسافت طی شده در مجموع: 20 کیلومتر

هزینه برنامه: نفری 450000 ريال