گزارش برنامه
گزارش برنامه دشت آزو (جشن 35 سالگی باشگاه کوهنوردی تهران)
مشخصات عمومی برنامه:
تاریخ اجرا: 1397/02/07
سرپرست برنامه: هیئت مسئولین باشگاه
سرقدم: آقایان نصیری، نجاری و برمکی
عقب دار: قادر اسدی
عکاسان: سمانه غلام نژاد، فریما اکبری، بهاره شکری، ناصرپارساگهر، باران صدیقیان، حمیدآقا رسولی، الیاس بهادری و ....
تدوین و ارائه گزارش: جواد مشایخ
مبدا صعود: روستای نوا ـ بخش لاریجان شهرستان آمل
تعداد نفرات شرکت کننده: 88 نفر (44 خانم، 41 آقا،3 خردسال)
زمان شروع برنامه: ساعت 5:30 میدان آزادی
زمان پایان پیمایش: ساعت 17:30 روستای نوا
زمان پایان برنامه: ساعت 21:30 میدان آزادی
وسیله نقلیه: 6 دستگاه مینی بوس
هزینه برنامه: صفر تومان (هزینه ماشین و ناهار و میوه بر عهده باشگاه بود)
موقعیت منطقه و قلل اطراف:
دشت آزو به ارتفاع 2600 متر در بالادست روستای نوا (از توابع لاریجان شهرستان آمل) بوده که مسیر قله 3950 متری پاشوره می باشد و چشم انداز بسیار زیبایی به قله دماوند (جناح شرقی-جنوب شرقی) و قله زیبای پاشوره دارد. از روستای نوا و کنار کارخانه آب معدنی با سرعتی معقول می توان حدود یک ساعت و نیم به دشت آزو و کلبه آن رسید. برای صعود به قله پاشوره نیز، از کنار کلبه مسیر را به سوی گردنه ای در سمت راست خط الراس ادامه می دهیم.
مسیر دسترسی به روستای نوا:
از تهران وارد جاده هراز می شویم. بعد از روستای آب اسک و نرسیده به روستای گزنک، در سمت راست جاده، یک مسیر انحرافی وجود دارد که تابلو روستای کندلو در ابتدای آن مشخص است. فاصله از تهران (میدان آزادی) تا ابتدای جاده انحرافی 110 کیلومتر و فاصله ابتدای جاده انحرافی تا روستای نوا، حدود 10 کیلومتر است. مسیر انحرافی، بسیار شیب دار و پرپیچ و خم است و حتما بایستی از سلامت وسیله نقلیه برای تردد در این مسیر اطمینان حاصل نمود.
شرح برنامه:
چهار ایستگاه جهت سوار شدن نفرات در نظر گرفته شده بود. 1) میدان آزادی 2) میدان انقلاب 3) بیمارستان بوعلی 4) ترمینال شرق. تعداد نفرات برنامه با احتساب خانواده و همراهان 88 نفر بود. 6 دستگاه مینی بوس برای این برنامه در نظر گرفته شده بود. اولین مینی بوس از مبدا آزادی در ساعت 5:45 صبح حرکت کرد و در ساعت 6:30 همه ماشین ها در ترمینال شرق به هم رسیدند و راهی جاده شدند. در ساعت 7:40 جهت استفاده از سرویس بهداشتی در امام زاده هاشم توقف داشتیم و پس از حدود 15 دقیقه به مسیر ادامه دادیم. در ساعت 8:20 به ابتدای جاده انحرافی روستای کندلو و روستای نوا رسیدیم و وارد جاده پر پیچ و خم این روستا شدیم. در ساعت 8:50 به روستای نوا رسیدیم و بنا به برنامه ریزی هیئت اجرایی، در کنار کارخانه آب معدنی، همگی صبحانه را صرف نمودیم. در ساعت 9:30 بعد از صرف صبحانه، کوهپیمایی به سمت دشت آزو را در مسیرپاکوب کنار کارخانه آغاز نمودیم. با وجود اینکه تعداد نفرات تیم بسیار زیاد بود، اما نفرات تیم خیلی هماهنگ و منسجم گام بر می داشتند. در مسیر، یک مرحله در کنار رودخانه، توقف 5 دقیقه ای داشتیم و بعد از آن به مسیر ادامه دادیم. در ساعت 11 تیم به دشت آزو که دشت بسیار زیبایی است، رسید و بنا به تشخیص هیئت اجرایی، نفرات اقدام به پهن کردن زیراندازهایشان نمودند. هوا در این روز نیمه ابری و گاهی با بارش های خفیف بود و خوشبختانه خللی در اجرای برنامه به وجود نیامد. با تمهیداتی که آقای نصیری کشیده بودند، بلافاصله بعد از استقرار گروه، اقدام به برپایی یک سرویس بهداشتی صحرایی در فضایی دورتر از محل تجمع نفرات گرفتند. ایشان از قبل یک کاسه توالت پلاستیکی، یه قطعه لوله پلیکا به همراهی یک زانویی، و یک چادر مسقف به عنوان حفاظ برای این سرویس بهداشتی همراه خود آورده بودند و بعد از اینکه چاه کوچکی با بیل حفر کردند، توالت صحرایی برپا گردید. جوی آبی از دل کوه های مشرف به سمت دشت در جریان است که آب بسیار زلالی دارد و طبیعت گردان و کوهنوردان به راحتی می توانند از این آب جهت مصارف شرب استفاده نمایند. بعد از استقرار نفرات، گروهی از بچه ها شروع به رقص و پایکوبی در فضای دورهمی با خانواده ها گرفتند و تعدادی از پیشکسوتان نیز با آنها همراه گشتند. بعد از مدت کوتاهی، چند تن از نفرات به سرپرستی آقای کمال برمکی اقدام به تدارکات برای تهیه ناهار نمودند. ناهار جوجه کباب با نان و نوشابه بود که زحمت آماده سازی و بسته بندی آن را جناب آقای برمکی به همراه آقای محسن لطیف پور از قبل کشیده بودند و بسته بندی ها را نیز نفرات به صورت تقسیم بندی شده با خود به دشت رسانده بودند. عده ای مشغول سیخ زدن جوجه ها و عده ای دیگر مشغول برپایی منقل شدند و رفته رفته غذا آماده شد و دوستان میل نمودند. بعد از صرف ناهار، آقای ناصر پارساگهر اقدام به تدارک چای ذغالی (به قول خودشان چای ارتشی) نمودند و نفرات نوش جان کردند. گروهی از دوستان در فرصت های باقی مانده اقدام به گشت و گذار به تپه های اطراف نمودند و گروهی دیگر نیز مشغول بازی وسطی و والیبال شدند. بعد از بازی، آقای فولادی کلیه نفرات را گرد هم جمع کردند و به دوستان و بلاخص خانواده هایشان توضیحات لازم در خصوص شرایط باشگاه و برنامه ها و اینکه واقعا چه خطراتی در پیش روی فرزندانشان خواهد بود، دادند. در انتها، خانم غلام نژاد اقدام به عکاسی از کلیه نفرات به صورت انفرادی و گروهی نمودند و عکس دسته جمعی زیبایی نیز گرفته شد. در ساعت 16 نفرات با نظر تیم اجرایی اقدام به جمع کردن وسایل و زیراندازهایشان به قصد عزیمت گرفتند و کلیه زباله ها و حتی ته ماندهای ذغال ها نیز مدفون شد و عملا هیچ اثری از حضور این تیم در دشت برجای نماند. گروه با همان ریتم ملایم و بصورت کاملا منسجم اقدام به برگشت نمود و در ساعت 17:30 تیم به روستا رسید. سورپرایز دیگری در انتها برای دوستان در نظر گرفته شده بود و آن هم میوه طالبی بود که به هر دو نفر یک طالبی داده شد. پس از صرف میوه، دوستان سوار مینی بوس ها شدند و در ساعت 18 از روستا خارج شدیم. برنامه در ساعت 21:30 با رسیدن آخرین مینی بوس به میدان آزادی عملا به پایان رسید.
تشکر ویژه از:
آقای سعید میر جلالی به عنوان مدیرعامل باشگاه و نماینده هیئت مسئولین و متولی برگزاری این برنامه
آقایان فولادی و نجاری به عنوان بازرسان باشگاه و هماهنگ کننده تیم
آقای نصیری بابت برپایی سرویس بهداشتی صحرایی
آقایان کمال برمکی و محسن لطیف پور به عنوان مسئولین تدارکات برنامه
نکات کلیدی برنامه:
- هماهنگی های بسیار خوبی که توسط تیم اجرایی از چندین هفته قبل از اجرای برنامه صورت گرفته بود.
- نظارت خوب بازرسان و پیشکسوتان باشگاه در برگزاری هرچه بهتر برنامه
- همکاری کلیه نفرات در پیشبرد برنامه
- حضور خانواده ها که بسیار باعث دلگرمی اعضا و همچنین آشنایی آنها با سیستم و نظام باشگاه و مسائلی که در بایستی نسبت به آن توجیه شوند.
- انتخاب مناسب منطقه برای برگزاری چنین مراسمی
- رایگان بودن برنامه برای کلیه نفرات و همراهانشان
- ساخت سرویس بهداشتی صحرایی در منطقه
- حفظ محیط زیست و پاک نمودن اثرات حضور نفرات در طبیعت
